- سرگذر (سَ گُ ذَ)
مقام و مسکن. (ناظم الاطباء)
معنی سرگذر - جستجوی لغت در جدول جو
- سرگذر
سرکوچه
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(بَ گُ ذَ)
لغت نامه دهخدا
عابر. گذرنده. غیرساکن. نماندنی. غیرجاوید. مقابل جاوید:
نزاید بجز خاک را جانور
سرای سپنجی ست و ما برگذر.
فردوسی.
کنم آفرین بر جهان سربسر
که او را ندیدم بجز برگذر.
فردوسی.
گر آید به زشتی گمانی مبر
که این مرزبانی بود برگذر.
فردوسی.
که آنست جاوید و این برگذر
تو از آز پرهیز و انده مخور.
فردوسی.
و رجوع به برگذار شود
نزاید بجز خاک را جانور
سرای سپنجی ست و ما برگذر.
فردوسی.
کنم آفرین بر جهان سربسر
که او را ندیدم بجز برگذر.
فردوسی.
گر آید به زشتی گمانی مبر
که این مرزبانی بود برگذر.
فردوسی.
که آنست جاوید و این برگذر
تو از آز پرهیز و انده مخور.
فردوسی.
و رجوع به برگذار شود
(سَ)
لغت نامه دهخدا
در عبارت زیر ظاهراً بمعنی آثار قبر آجر یا سنگ که بر بالای گور مرده نهند نشانه یافتن و راه نمایاندن را: همان جایگاه دفن کردند و سرگورها کردند و ناپیدا کردندش (مدفن علی علیه السلام را) . (مجمل التواریخ)
(سُ گَ)
لغت نامه دهخدا
بوزه فروش و بوزه ساز، چه سر بمعنی شرابی که از آرد برنج سازند. (برهان) (آنندراج). بوزه گر. (جهانگیری)
(سَ / سُ گَ)
لغت نامه دهخدا
کفشگر و کفشدوز. (برهان). کفشگر و کفشدوز، چه سر بمعنی یک نوع کفشی است که زیر آن از چرم است و روی آن از ریسمان بافته و در شیراز متداول. (آنندراج) :
ای سنایی کسی بجد و بجهد
سرگری را سخن سرای کند.
سنایی (از جهانگیری)
ای سنایی کسی بجد و بجهد
سرگری را سخن سرای کند.
سنایی (از جهانگیری)
