- سرخیل
سرگروه، سردسته، سرکرده
معنی سرخیل - جستجوی لغت در جدول جو
- سرخیل (سَ خَ / خِ)
رئیس گروه و سردارجماعت. (آنندراج). سرکرده و سرلشکر. (شرفنامۀ منیری) : خالی گردانیدن و آوردن سرخیلان و مقدمان و مردمان آن بقاع را به سیستان. (تاریخ سیستان).
ای شمع زردروی که در آب دیده ای
سرخیل عاشقان مصیبت رسیده ای.
اثیرالدین اخسیکتی.
سرخیل سپاه تاجداران
سرجملۀ جمله شهریاران.
نظامی.
سرخیل تویی و جمله خیلند
مقصود تویی همه طفیلند.
نظامی.
سر و سرهنگ میدان وفا را
سپه سالار و سرخیل انبیا را.
نظامی.
و اختیارالدین را تراکمه سرخیل و سرور خود کردند. (جهانگشای جوینی). لاجرم متوطنان حریم حرم از متابعت آن سرخیل اشرار (یزید بن معاویه) بیزار گشته. (حبیب السیر).
محمد جمله را سرخیل و سردار
جهان را سنگ کفر از راه بردار.
وحشی بافقی.
شد به اندک مدتی سرخیل ارباب سخن
هرکه از روح فغانی صائب استمداد کرد.
صائب
ای شمع زردروی که در آب دیده ای
سرخیل عاشقان مصیبت رسیده ای.
اثیرالدین اخسیکتی.
سرخیل سپاه تاجداران
سرجملۀ جمله شهریاران.
نظامی.
سرخیل تویی و جمله خیلند
مقصود تویی همه طفیلند.
نظامی.
سر و سرهنگ میدان وفا را
سپه سالار و سرخیل انبیا را.
نظامی.
و اختیارالدین را تراکمه سرخیل و سرور خود کردند. (جهانگشای جوینی). لاجرم متوطنان حریم حرم از متابعت آن سرخیل اشرار (یزید بن معاویه) بیزار گشته. (حبیب السیر).
محمد جمله را سرخیل و سردار
جهان را سنگ کفر از راه بردار.
وحشی بافقی.
شد به اندک مدتی سرخیل ارباب سخن
هرکه از روح فغانی صائب استمداد کرد.
صائب
- سرخیل
رئیس گروه و سردار جماعت، سرلشکر
- سرخیل ((~. خِ))
آن که در رأس خیل قرار دارد، سردسته
- سرخیل
سردار، سردسته، سرگروه، سرلشکر، سرسلسله، سلسله جنبان، پیشوا، رهبر
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(سَ رِ)
لغت نامه دهخدا
معروف کنایه از خصیه. (آنندراج) :
در آن قطار عجب بختیان سرمستند
که بارشان سرفیل است و دست خر سربار.
حکیم شفایی (از آنندراج)
در آن قطار عجب بختیان سرمستند
که بارشان سرفیل است و دست خر سربار.
حکیم شفایی (از آنندراج)
(سَ خَ لِ شَ)
لغت نامه دهخدا
ابلیس علیه اللعنه است. (آنندراج) (از شرفنامه) :
سرخیل شیاطین شد پی کور ز پیکانت
باد از پی کار دین پیکار تو عالم را.
خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص 484)
سرخیل شیاطین شد پی کور ز پیکانت
باد از پی کار دین پیکار تو عالم را.
خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص 484)
(زَ سَ خَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان سنگان بخش رشخوار شهرستان تربت حیدریه که در 45 هزارگزی شمال باختری رشخوار و 9 هزارگزی شمال شوسۀ عمومی تربت به رشخوار واقع است. ناحیه ای است کوهستانی و با آب و هوای معتدل و 35 تن سکنه که آب آن از قنات تأمین میشود و محصول عمده آن غلات و پنبه و راه آن مالرو است. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)
شفق گونی، قرمزی، سرخاب، برافروختگی
قرمزی، تیتر