معنی سجین در فرهنگ فارسی عمید

سخت از هر چیز، شدید، سخت، نام جایی در دوزخ، دائم، ثابت

معنی سجین در لغت نامه دهخدا

بندی. (منتهی الارب). مسجون. (اقرب الموارد). مذکر و مؤنث در وی یکسانست. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

معنی سجین در لغت نامه دهخدا

موضعی است که در وی کتاب فجار و کفار بود، یا وادیی است در جهنم یا سنگی است در زمین هفتم. (از منتهی الارب) (اقرب الموارد) (معجم البلدان). کتاب که اعمال شیاطین و مجرمین در آن مسطور است. (غیاث). گفته اند موضعی است که در آن کتاب فاجران و دواوین زمان بود که اعمال ایشان در آن نویسند، و گفته اند کتابی است جامع اعمال فاجران از جن و انس. (از اقرب الموارد) : ان کتاب الفجار لفی سجین. (قرآن 7/83).، از جان پاک رفته بعلیین، وز جسم تیره مانده بسجینم.، ناصرخسرو.، رضای تو قصریست در صحن جنت، خلاف تو سجنی است در قعر سجین.، سوزنی.، کافران چون جنس سجین آمدند، سجن دنیا را خوش آیین آمدند.، (مثنوی).، جای روح پاک، علیین بود، جای روح هر نجس سجین بود.، (مثنوی).، مباد دشمنت اندر جهان وگر باشد، به زندگانی در سجن و مرده در سجین.، سعدی

معنی سجین در لغت نامه دهخدا

شدید. (اقرب الموارد). سخت از هر چیزی. (منتهی الارب)، دائم. (اقرب الموارد). ثابت، آنکه همواره بی زن باشد، گرداگرد خرمابن. (منتهی الارب). السلتین من النخل. (اقرب الموارد)، علانیه. (منتهی الارب)، آب طعم بگشته. (مهذب الاسماء)

معنی سجین در فرهنگ لغت هوشیار

زندان سخت، دفتر زندانیان، جایگاهی در دوزخ ثابت دایم، سخت شدید

معنی سجین در فرهنگ واژه مترادف متضاد

دوزخ، جهنم، زندان، محبس

معنی سجین - جستجوی لغت در جدول جو

سجین

فرهنگ فارسی عمید

سجین

لغت نامه دهخدا

سجین

لغت نامه دهخدا

سجین

لغت نامه دهخدا

سجین

فرهنگ لغت هوشیار

سجین

فرهنگ فارسی معین

سجین

فرهنگ واژه مترادف متضاد

سمین

(دخترانه)

چاق، فربه، ارزشمند و عالی معمولاً در مورد سخن و شعر گفته می شود

فرهنگ نامهای ایرانی

سخین

گرم، مقابل سرد، دارای حرارت

فرهنگ فارسی عمید

سنین

سنه ها، سالها، جمع واژۀ سنه

فرهنگ فارسی عمید

عجین

خمیر، سرشته، سرشته شده

فرهنگ فارسی عمید

سمین

فربه، چاق، چربی دار، پرچربی

فرهنگ فارسی عمید

تسجین

(اِ)

نیک شکافتن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) (از المنجد) ، گرادگرد خرمابن گو کندن تا آب در آن ایستد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از متن اللغه) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

کسجین

(کِ)

دهی است از دهستان اوج تپۀ بخش ترکمان شهرستان میانه، کوهستانی است با 415 تن سکنه. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

بسجین

(بَ)

نوعی چوب محکم است که آن را بجای فنر بکار برند. (شعوری ج 1 ورق 186). چوب سختی که از آن کمان میسازند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

سجینه

(سَ نَ)

زن بندی. (منتهی الارب). مسجونه، و تاء بدان متصل شود. هنگامی که موصوف شناخته نباشد، بخاطر رفع التباس. (از اقرب الموارد)