- سبت
شنبه، روز شنبه
اصحاب السبت: اصحاب سبت، یهود
اصحاب السبت: اصحاب سبت، یهود
معنی سبت - جستجوی لغت در جدول جو
- سبت
گیاهی شبیه خطمی، نوعی خطمی
- سبت (سَ)
جایگاهی است بین طبریه و رمله نزدیکی عقبه و طبریه. (معجم البلدان)
- سبت (سُ / سَ)
گیاهیست که بگیاه خطمی ماند. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
- سبت (سِ)
نهر السبت. نهری است در زمین اندلس و آن را بدین جهت نهرالسبت خوانند که جز در روز شنبه گذار ندهد و بر کنارش مردی از مس ساخته بر سینه اش نوشته که اینجا گذار مکنید والا امکان رجوع نباشد. (نزهه القلوب ص 289)
- سبت (سِ بِ)
نام گیاهی است که آن را شبت و شود و سبط خوانند. (المعرب جوالیقی ص 209). و رجوع به نشوءاللغه ص 220 شود. شوت. (مهذب الاسماء). رجوع به شبت و شود و سبط شود
- سبت
استراحت، آسایش، فرو خفتن
- سبت ((سَ))
شنبه، نخستین روز هفته
- سبت ((سُ بَّ))
ننگ و عار
- سبت
شنبه، آخرین روز هفته (قوم یهود)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(سَ تَ)
لغت نامه دهخدا
بز. (منتهی الارب) (آنندراج) (اقرب الموارد). گلۀ بز. (ناظم الاطباء) ، زمانۀ دراز. (منتهی الارب) (آنندراج) (اقرب الموارد)
(سِ تَمْ بِ)
لغت نامه دهخدا
سپتامبر. سبتمبر: و ذلک انه یخرج بین تضاعیف الورق فی شهر سبتنبر. (ابن البیطار در شرح کلمه خیارشنبر)
اسم هندی بخورالسودان است. (تحفۀ حکیم مؤمن)
(اَ بُ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ سبت، بمعنی شنبه و آسایش و روزگار و نوعی از رفتار شتر و سرگشتگی و بیهوشی و اسب نیکورو
(سِ تَ بِ)
لغت نامه دهخدا
سپتامبر: استهل هلاله (هلال جمادی الاّخر) لیله الاحد التاسع من شهر سبتمبر العجمی. (ابن جبیر). لیله الاربعاء و الحادی و العشرون من شهر سبتمبر. (رحلۀ ابن جبیر). رجوع به سپتامبر شود
(سُ بُ بَ دُ)
لغت نامه دهخدا
از اعیان امراء چنگیزخان که بایمه نوین بتعاقب سلطان محمد خوارزمشاه مأمور شدند. رجوع به تاریخ مغول ص 28، 36، 37، 39، 48، 50، 52، 55، 69، 147، 148، 153 و رجوع به تاریخ جهانگشا ج 1 ص 79، 92، 112، 115، 117، 120، 135، 136، 150، 212، 224 و ج 2 ص 111 و 199 شود:
وزین رو بقزوین سبتای بجنگ
در آمد بکردار غران پلنگ.
؟ (از سعدی تاجامی ص 118).
لشکر عشق ترا پای من آوردم و بس
همچو در جنگ براق از همه میران سبتای.
؟ (از سعدی تا جامی ص 29)
وزین رو بقزوین سبتای بجنگ
در آمد بکردار غران پلنگ.
؟ (از سعدی تاجامی ص 118).
لشکر عشق ترا پای من آوردم و بس
همچو در جنگ براق از همه میران سبتای.
؟ (از سعدی تا جامی ص 29)
(سَ تَ)
لغت نامه دهخدا
شهر مشهوری است از شهرهای مرکزی بلاد مغرب. لنگرگاهش بهترین لنگرگاهی است در ساحل درکه در یک قطعۀ خاکی واقع شده و درمقابل جزیره اندلس است. در طرف گذرگاه واقع شده و نهر مستحکم و استواری است مانند مهدیه که در افریقا واقع شده است. (معجم البلدان). شهری است در مراکش. (ابن بطوطه). شهری است نزدیک جبل الطارق. (ابن جبیر). شهر معروف سبته واقع بر ساحل جنوبی مدیترانه محاذی جبل الطارق که بر ساحل شمالی تنگۀ معروف به همین نام است واقع شده است. (حاشیۀ شدالازار ص 474). رجوع به الحلل السندسیه ج 1 ص 25، 33، 54، 56، 63، 64، 65، 67، 68، 81، 157، 184، 185، 200، 218، 219، 242، 453 و ج 2 ص 25، 36، 90، 155، 314، 317، 319، 328 شود
شهری مشهور از قواعد بلادمغرب مقابل جزیره اندلس. (معجم البلدان). مقابل تنگۀ جبل الطارق.
شهری مشهور از قواعد بلادمغرب مقابل جزیره اندلس. (معجم البلدان). مقابل تنگۀ جبل الطارق.
(سَ)
لغت نامه دهخدا
علی بن یقظان. طبیب و شاعر و ادیب معروف که اصل او از سبته است ولی بعضی او را بمصر نسبت دهند. او به سال 544 هجری قمری بمصر و از آنجا به یمن رفت سپس به عراق رفت. او راست قصیده ای در مدح جمال الدین ابی جعفر محمد بن علی بن ابی منصور اصفهانی بموصل با این مطلع:
اء اخواننا ماحلت عن کرم العهد
فیالیت شعری هل تغیّرتم بعدی.
(تاریخ الحکماء قفطی صص 239- 240)
یوسف بن یحیی بن اسحاق سبتی مغربی. طبیبی از اهل فأس. رجوع به تاریخ الحکماء قفطی ص 392 و رجوع به یوسف بن یحیی شود
اء اخواننا ماحلت عن کرم العهد
فیالیت شعری هل تغیّرتم بعدی.
(تاریخ الحکماء قفطی صص 239- 240)
یوسف بن یحیی بن اسحاق سبتی مغربی. طبیبی از اهل فأس. رجوع به تاریخ الحکماء قفطی ص 392 و رجوع به یوسف بن یحیی شود
(سِ تی یَ)
لغت نامه دهخدا
نعال سبتیه، کفشهای از پوست گاو ساخته شده. (ناظم الاطباء). نعال از سبت ساخته. (منتهی الارب) (آنندراج). و رجوع به سبت شود: هو یحذی النعال السبیه، یعنی کفشهایی که مویهای پوست آن بد باغی تراشیده و در نتیجه نرم شده باشد. (اقرب الموارد). رجوع به سبته شود
ابن هارون الرشید، معروف به سبتی، فرزند خلیفۀ عباسی هارون الرشید. بسبب ترک و تجرید و توجه بآخرت و عبادت شهرت یافته گویند روزهای شنبه مزدوری و از حاصل دسترنج خویش باقی ایام هفته معیشت میکرد. از اینروی بسبتی معروف گردیده است
