معنی زملکانی - جستجوی لغت در جدول جو

زملکانی(زَلَ نی ی)

لغت نامه دهخدا

(زَ لَ / زِ لِ)

دهی است به دمشق. (منتهی الارب) (از انساب سمعانی) (از لباب الانساب). و از آن ده است شیخ الشیوخ ابوالمعالی. (منتهی الارب) ، قریه ای است در بلخ. (از انساب سمعانی) (از لباب الانساب). صحرائی است بعید اطراف، به بلخ. (منتهی الارب). نام صحرائی به اطراف بلخ. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

ملکانیه

(مَ نی یَ)

قومی است از نصاری که مریم علیهاالسلام را به خدایی منسوب کنند. (آنندراج). نام گروهی از ترسایان. (ناظم الاطباء). طایفه ای از نصاری منسوبند به ملکاء که بر تمامت روم مستولی شد و ایشان گویند مسیح دو جوهر دارد یکی لاهوتی و دیگری ناسوتی و آن هردو یک جوهرند و قتل و صلب بر ناسوت و لاهوت هردو واقع شد و بعضی از ایشان گویند او قدیم است و هو الله و بعضی گویند هو ابن الله. (نفایس الفنون). یک فرقه از فرق نصاری. (حبیب السیر چ قدیم تهران ج 1 ص 53). و رجوع به ملکا و ملکائیه و ملکیه شود

لغت نامه دهخدا

ذملقانی

(ذَ مَلْ لَ نی ی)

مرد فصیح زبان. مرد زبان آور. مرد زودگوی و حاضرجواب

لغت نامه دهخدا

شمیکانی

(شُ / شَ)

جعفر بن ناجیه شمیکانی اصفهانی. از راویان است و تابعان را درک کرد و نعمان بن عبدالسلام از او روایت دارد. (از لباب الانساب). در طول تاریخ اسلام، روات همواره در انتقال و حفظ سنت های نبوی نقشی اساسی ایفا کرده اند. این افراد با دقت در جمع آوری و ارزیابی احادیث، تلاش کرده اند که فقط احادیث صحیح و معتبر به نسل های بعدی منتقل شوند و از انتشار روایات جعلی جلوگیری کنند. تلاش های روات در نهایت به حفظ اصالت و صحت منابع دینی مسلمانان کمک کرده است.

لغت نامه دهخدا

سالکانی

(لِ)

زندگانی. عمر، جشن بسال تقاعد. (استینگاس ص 642)

لغت نامه دهخدا

املدانی

(اُ لُ نی ی)

نرم ونازک از مردم و از شاخۀ درخت. رجوع به املد شود

لغت نامه دهخدا

امرکانی

(اَ مِ)

در تداول عامه، آمریکایی. (یادداشت مؤلف)