حینئذ. آنگاه. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). در آن زمان. زمانی که. آن وقت. (ناظم الاطباء) : و زعموا ان ما فی ایدی الناس منه (ای من الزبرجد) هو بقسایا ما اخذه القوم زمانئذ من هناک. (الجماهر بیرونی، یادداشت بخط مرحوم دهخدا)
حینئذ. آنگاه. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). در آن زمان. زمانی که. آن وقت. (ناظم الاطباء) : و زعموا ان ما فی ایدی الناس منه (ای من الزبرجد) هو بقسایا ما اخذه القوم زمانئذ من هناک. (الجماهر بیرونی، یادداشت بخط مرحوم دهخدا)
منسوب به زمان. آنچه به زمان منسوب میشود. درشاهد زیر منسوب به زمان بمعنی وقت است: دیدن آن پرده مکانی نبود رفتن آن راه زمانی نبود. نظامی. - ساعت زمانی. رجوع به ساعت زمانی و زمان شود
منسوب به زمان. آنچه به زمان منسوب میشود. درشاهد زیر منسوب به زمان بمعنی وقت است: دیدن آن پرده مکانی نبود رفتن آن راه زمانی نبود. نظامی. - ساعت زمانی. رجوع به ساعت زمانی و زمان شود
محمد بن یحیی بن فیاض و اسماعیل بن عباد از محدثانند و عبدالله بن سعید تابعی است. (از منتهی الارب). تابعی در سنت اسلامی به شخصی گفته می شود که در عصر پس از پیامبر اسلام زندگی کرده و از صحابه – کسانی که پیامبر را دیده اند – علم و دین آموخته است. اگرچه تابعی پیامبر را ندیده است، اما پیوند او با صحابه سبب شده است که در زنجیره ناقلان حدیث جایگاه بالایی داشته باشد. علمای علم رجال و حدیث معمولاً تابعین را به سه دسته تقسیم می کنند: کبیر، وسط و صغیر، بسته به اینکه با کدام طبقه از صحابه دیدار داشته اند.
محمد بن یحیی بن فیاض و اسماعیل بن عباد از محدثانند و عبدالله بن سعید تابعی است. (از منتهی الارب). تابعی در سنت اسلامی به شخصی گفته می شود که در عصر پس از پیامبر اسلام زندگی کرده و از صحابه – کسانی که پیامبر را دیده اند – علم و دین آموخته است. اگرچه تابعی پیامبر را ندیده است، اما پیوند او با صحابه سبب شده است که در زنجیره ناقلان حدیث جایگاه بالایی داشته باشد. علمای علم رجال و حدیث معمولاً تابعین را به سه دسته تقسیم می کنند: کبیر، وسط و صغیر، بسته به اینکه با کدام طبقه از صحابه دیدار داشته اند.
منسوب به زمان، یکی از انواع چینی در عهد صفویه و آن نازک و خوشچهره و از حیث ضخامت متوسط بود. (از جنگ مورخ 1085 متعلق به دکتر شاپور بختیار یغما 12: 15 ص. 559)
منسوب به زمان، یکی از انواع چینی در عهد صفویه و آن نازک و خوشچهره و از حیث ضخامت متوسط بود. (از جنگ مورخ 1085 متعلق به دکتر شاپور بختیار یغما 12: 15 ص. 559)