- زغربه (تَ مَرْ رُ)
خندیدن. (از اقرب الموارد)
معنی زغربه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
کنارۀ آستر لباس، آستر باریکی که مانند حاشیه در کناره های لباس می دوزند، نوار باریکی که در داخل کلاه در گرداگرد آن می دوزند
(تَ وَضْ ضُ)
لغت نامه دهخدا
پای خود را بر پای حریف پیچیده بر زمین افکندن او را، چنانکه در بند کشتی گیری معمول است. (ناظم الاطباء) (از نشوءاللغه ص 19). پای در پس پای افکندن. (از مهذب الاسماء). مصدر شغربیه. (از منتهی الارب). شغزبه. و رجوع به شغزبه و شغربیه شود
(غَ)
لغت نامه دهخدا
چشمۀ آبی نزدیک کوهی، و گاهی این کلمه را به تخفیف گویند. (منتهی الارب). آبی است نزدیک کوه غرّب. (از معجم البلدان)
(غَ رَ بَ)
لغت نامه دهخدا
یکی از دروازه های بزرگ دارالخلافه در بغداد است که آن را به علت داشتن غربه (درخت) به همین نام خوانده اند. بعض از روات بدانجا منسوبند از آن جمله: ابوالخطاب نصر بن احمد بن عبدالله بن البطر الغربی است. (از معجم البلدان)
(زَ رَ)
لغت نامه دهخدا
آب بسیار. بول بسیار، بحرزغرب، دریای بسیارآب و همچنین بئر زغرب، یعنی چاه بسیارآب. رجوع به زغربه و زغربی شود، رجل زغرب المعروف، مرد بسیاراحسان و بسیارعطا. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(زَ غَ رَ / رِ)
لغت نامه دهخدا
آن قطعه از پوست بطانه که مانند حاشیه بر کناره های رویۀ لباس برمی گردانند. (ناظم الاطباء). قسمت مشهود از خز و سنجاب و دیگر پوستهای آستر خرقه و جبه و لباده در اطراف جامه. آنچه از بیرون دیده شود حاشیۀ از خز و سنجاب که بطانه باشد. در جبه و... آنچه چون سجافی از اطراف گریبان و در بر شکاف جلو ظاهر باشد از مؤئینه ها. (از یادداشتهای بخط مرحوم دهخدا)
(مُ غَرْ رِ بَ / مُ غَرْ رَ بَ)
لغت نامه دهخدا
خبر غیر شهر و گویند: هل جأکم مغربه خبر. (منتهی الارب). خبر دور و خبر بیگانه و گویند: هل جأکم من مغربه خبر، یعنی خبر بیگانه که از غیر آن شهر باشد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(زُ بَ)
لغت نامه دهخدا
موضعی است نزدیک مدینه، غربی مشهد سیدناحمزه رضی اﷲ عنه و یفتح. (منتهی الارب). بدون الف و لام نام موضعی در نزدیکی مدینۀ طیبه. (ناظم الاطباء)
(زُ بَ)
لغت نامه دهخدا
ریزه ترین موی ریزۀ زرد. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، اندک. یقال: مااصبت منه زغابه، یعنی نرسیدم از وی چیزی را. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(تَ)
لغت نامه دهخدا
پرزه برآوردن جامه. (آنندراج) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) : زغبرالثوب زغبره، پرزه برآورد آن جامه. (ناظم الاطباء)
(تَ)
لغت نامه دهخدا
خشم گرفتن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، ستهیدن در سؤال. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(زَ رَ بی ی)
لغت نامه دهخدا
بحرٌ زغربی، دریای بسیارآب. (از منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به زغرب، زغربه و زغربیه شود
(زَ رَ بی یَ)
لغت نامه دهخدا
بئر زغربیه، مانند بئر زغرب، یعنی چاه بسیارآب. (از اقرب الموارد). رجوع به زغرب شود
(تَ مَرْ رُ)
لغت نامه دهخدا
هلهله کردن. (ناظم الاطباء) فریاد شادی برآوردن... فریاد شادی برآوردن با زدن دست بر لبان. (از دزی ج 1 ص 594). رجوع به مادۀ بعد و زغروته شود
(کُ)
لغت نامه دهخدا
بانگ شتر که در جوف خود بگرداند. (منتهی الارب) (آنندراج) : زغردالبعیر، هدر مردداً هدیره فی حلقه. و منه زغرده النساء فی الفرح. (اقرب الموارد). رجوع به مادۀ قبل و زغروته شود
