معنی زرفشانان - جستجوی لغت در جدول جو

زرفشانان

لغت نامه دهخدا

زرافشان، ویژگی آنچه با طلا اندود شده مثلاً کاغذ زرافشان، بافته شده با تارهای زر، زربافت، دارای نقش هایی از طلا، آنکه سیم و زر نثار می کند، زرافشاننده، زرافشانی و نثار کردن سیم و زر

فرهنگ فارسی عمید

برفشاندن

(مُ شَ دَ)

برافشاندن. حرکت دادن دست را تا هرچه در دست باشد بیفتد. (آنندراج).

لغت نامه دهخدا

زر فشاندن

(چَ / چِ مُ دَ)

نثار کردن زر. بخشیدن زر:
دوستان درهوای صحبت دوست
زر فشانند و ما سر افشانیم.
سعدی

لغت نامه دهخدا

شکرفشانان

(شَ کَ فَ / فِ)

صفت حالیه. در حال شکرفشانی. در حالت شکرافشانی. در حال خواندن شعر یا آواز شیرین و خوش. در حال گفتن سخن شیرین:
ره پیش گرفت بیت خوانان
می شد همه ره شکرفشانان.
نظامی.
و رجوع به شکرفشان شود

لغت نامه دهخدا

درفشاندن

(پَ کَ دَ)

درافشاندن. افشاندن در. پراکندن در:
دیده درمی فشانددر دامن
گوئیا آستین مرجان داشت.
سعدی

لغت نامه دهخدا

افشانان

(اَ)

در حال افشاندن. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

زرفشانی

(زَ فَ / فِ)

زرافشانی. عمل زرفشان. (از فرهنگ فارسی معین). رجوع به زرافشانی و زرفشانی کردن شود

لغت نامه دهخدا

فشانان

(فَ / فِ)

در حال فشاندن:
رخ باغ بد ز ابر شسته به نم
فشانان ز گل شاخ بر سر درم.
اسدی.
- آستین فشانان، بی اعتنا:
شکرفروش مصری حال مگس چه داند؟
این دست شوق بر سر وآن آستین فشانان.
سعدی.
رجوع به ترکیب های کلمه آستین شود

لغت نامه دهخدا