- زبلحه (زَ لَ حَ)
حماقت. ج، زبالح. (از دزی ج 1 ص 580)
معنی زبلحه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(بَ لَ حَ)
لغت نامه دهخدا
واحد بلح، یعنی یک غورۀ خرما. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). ج، بلحات. (ناظم الاطباء). رجوع به بلح شود
(زِ لَ)
لغت نامه دهخدا
سرگین. زبل. (محیط المحیط) (فطر المحیط) ، کود. کوت، خاکروبه. زباله. خاک جارو. دم جارویی. (از دزی ج 1 ص 580)
(زُلَ)
لغت نامه دهخدا
لقمه. (اقرب الموارد) (آنندراج) (شرح قاموس) (تاج العروس) ، نیله (چیزی). (لسان العرب). مصحح لسان در حاشیه چنین توضیح داده است: در نسخۀ اصل نیله آمده و علامت تردید پهلوی آن گذارده شده، اما در مادۀ نیل از قاموس آمده: ما اصاب نیلاو نیله، یعنی شیئاً. (نقل از حاشیۀ لسان العرب)
(زَ بَ لَ)
لغت نامه دهخدا
چیزی، یقال: مارزاته زبله، یعنی کم نکردم چیزی را. (منتهی الارب). شی ٔ. گویند: ’مارزأته زبله و ما اغنی عنه زبله’. (اقرب الموارد). گفته میشود ’مارزاته زبله شیئا’، یعنی کم نکردم از او چیزی را. (شرح قاموس). ’مارزاته زبله’، یعنی شیئا و همچنین است: ’ما اغنی عنه زبله’. (تاج العروس). زبله و زباله بمعنی شی ٔ است. گویند: ما اغنی عنه زبله، یعنی زبالا. (از لسان العرب)
کوهی در ارتفاعات جنوبی گرگان