معنی ریلکه - جستجوی لغت در جدول جو

ریلکه

لغت نامه دهخدا

(کَ)

دهی است از دهستان شهرویران بخش حومه شهرستان مهاباد. دارای 112 تن سکنه. آب آن از چشمه. محصول آنجا غلات و توتون است. شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی آنان جاجیم بافی است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

کیلکه

(لَ کَ)

کیلجه. (المعرب جوالیقی ص 292). رجوع به کیلجه شود

لغت نامه دهخدا

میلکه

(مَ لَ)

دهی است از بخش سنجابی شهرستان کرمانشاهان، واقع در 20 هزارگزی جنوب کوزران با 250 تن سکنه. آب آن از چاه و چشمه و راه آن مالرو است. در سه محل به نامهای میلکه بوچان، شیرخان و باقر به فاصله دو هزارگز واقع شده است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

ریکه

(یَ کَ)

پوست پارۀ خرد از اسب که یک طرف آن از کبد برآمده و بن آن به اعلای کبد مستقر است. یکی ریکتان. (منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ریلکس

((لَ))

آرام و بدون دغدغه

فرهنگ فارسی معین

معنی ریلکه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما