معنی ریفیه - جستجوی لغت در جدول جو

ریفیه

لغت نامه دهخدا

فراخ عیش، فراخ زندگانی، تن آسا

(شَ فی یَ / یِ)

دهی از دهستان مهتاب رستاق بخش صیدآباد شهرستان دامغان. سکنۀ آن 210 تن. آب آن از قنات تأمین می شود. محصول آنجا غلات و حبوب و پنبه و پسته و انگور و صیفی است. راه آن فرعی است. صنایع دستی زنان کرباس بافی. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

صریفیه

(صَ فی یَ)

شراب منسوب به صریفون. رجوع به صریفون شود

لغت نامه دهخدا

رافیه

(یَ)

تأنیث رافی، زن رفوگر. (از المنجد). و رجوع به رافی و راف شود

لغت نامه دهخدا

رافیه

(یَ)

جنس گیاهی است از اقسام نخلیات که از برگ نوعی از آن نخ محکم مشهوری ساخته میشود. و این گیاه بخصوص در ماداگاسکار کاشته میشود. (از المنجد)

لغت نامه دهخدا

کیفیه

(رَ تَ)

حالت و صفت چیزی. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به کیفیت شود

لغت نامه دهخدا

رفیه

(رَ هْ)

فراخ عیش تن آسا. (ناظم الاطباء). فراخ عیش تن آسان. (آنندراج) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ریفی

منسوب به ریف، بستانی، مقابل بری، مقابل دشتی، (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

ریفه

(رَیْ یِ فَ)

مؤنث ریّف. گویند: ارض ریفه، زمین علفناک با فراخی و ارزانی. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به ریّف شود

لغت نامه دهخدا

خانقاه شریفیه

(نَ / نِ هَِ شَ فی یَ)

خانقاهی بوده بدمشق در شرق دارالاشرفیه و چسبیده بطومانیه. این خانقاه بوسیلۀ شهاب الدین احمد بن شمس الدین قفاعی ساخته شده است. (از خطط الشام محمد کردعلی جزء 6 ص 136)

لغت نامه دهخدا

غطریفیه

(غِ فی یَ)

دراهم غطریفیه، درمهای غطریفی. رجوع به غطریفی و رجوع به ریوندی در انساب سمعانی شود

لغت نامه دهخدا