معنی رکس در لغت نامه دهخدا

برگرداندن و اول چیزی را به آخر آن بردن. (از اقرب الموارد). برگردانیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). واپس گردانیدن. (دهار) (تاج المصادر بیهقی). برگردانیدن و واژگون کردن. (یادداشت مؤلف). به حالت نخستین بردن. (منتهی الارب) (آنندراج)، اول چیزی بر آخر نمودن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)، رکاس بستن شتر را. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به رکاس شود

معنی رکس در لغت نامه دهخدا

پلیدی. (منتهی الارب) (آنندراج). پلیدی مردم. (ناظم الاطباء). رجس. (یادداشت مؤلف) (از اقرب الموارد)، مردم بسیار. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). مردم بسیار یا جماعت، بنایی که پس از ویرانی مرمت شود، پل. (از اقرب الموارد)

معنی رکس در فرهنگ لغت هوشیار

پلیدی، مردم بسیار، نو سازی شده

معنی رکس - جستجوی لغت در جدول جو

رکس

لغت نامه دهخدا

رکس

لغت نامه دهخدا

رکس

فرهنگ لغت هوشیار

برکس

(بَکَ)

بمعنی معاذاﷲ و نعوذباﷲ باشد. (اوبهی). برگس. پرکس. برگست. پرگست. رجوع به پرگس و برگس شود

لغت نامه دهخدا

ارکس

ارز. اریس. فوقا، زیج ارکند، زیجی هندی است و آنرا سابق بر ابوریحان ترجمه کرده اند و چون نامفهوم بوده و الفاظ هندی را عیناً نقل کرده بودند، بیرونی بار دیگر آنرا ترجمه و تهذیب کرده است

لغت نامه دهخدا

ارکس

(اُ رُ)

از آلمانی اوئرکس، به معنی گاو دشتی، نوعی از گاو که سابقاً تا قرون وسطی نیز در اروپا یافت میشده و اکنون منقرض شده است

لغت نامه دهخدا

خرکس

(خَ کُ)

ابله. احمق. بی عقل. (از برهان قاطع) (از انجمن آرای ناصری) :
چلپی آن ز خرکسان ممتاز
دست پروردۀ غیاث دراز.
شفائی (از آنندراج).
، کاهل. سست و پرگو. (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

سرکس

(سَ کَ)

نام محلی است به نخشب یا سمرقند:
خانه بساختی که نیست نظیر
خرم و خوش به سکۀ سرکس.
سوزنی

لغت نامه دهخدا

سرکس

(سَ کَ)

نام مرغی است خوش آواز. (برهان) (آنندراج) (رشیدی) (لغت فرس اسدی) :
سرکس بر پشت رود باربدی زد سرود
وز می سوری درود سوی بنفشه رسید.
کسائی

لغت نامه دهخدا

رکل

گندنا تره، گندنا خواری، لگد زدن، سم کوفتن ستور

معنی رکس - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما