معنی رویخی در لغت نامه دهخدا

فرنی. خوراکی که از شیر و آرد و برنج پزند (رقیق) و روی یخ گذارند تا خنک شود و شیرۀ شهد روی آن ریزند و در تابستان به عنوان تنقل بخورند. (فرهنگ لغات عامیانه). نوعی دسر که از نشاسته و شکر ساخته شود. (فرهنگ فارسی معین). فیرنی که در سینی های کوچک روی یخ گذارند به تابستان. (یادداشت مؤلف)

معنی رویخی در فرهنگ لغت هوشیار

نوعی دسر که از نشاسته و شکر ساخته شود ژله

معنی رویخی در فرهنگ فارسی معین

لرزانک، نوعی دسر ساخته شده از نشاسته و شکر

معنی رویخی - جستجوی لغت در جدول جو

رویخی

لغت نامه دهخدا

رویخی

فرهنگ لغت هوشیار

رویخی

فرهنگ فارسی معین

رویی

ویژگی آنچه از فلز روی ساخته شده، کنایه از چیز سخت و محکم

فرهنگ فارسی عمید

رویشی

(یِ)

منسوب به رویش. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به رویش شود.
- دستگاه رویشی، مجموعۀ اندامهایی که جهت رشد و نمو گیاهان بکار می افتد و آنها عبارتند از: ریشه، ساقه و برگ. مقابل دستگاه زایشی. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

رویی

منسوب به رو (روی)، آنچه در ظاهر و سطح چیزی جای گیرد: لاستیک رویی، (فرهنگ فارسی معین)،
منسوب به روی، و در ترکیب با کلمات دیگر حاصل مصدر تشکیل دهد: خوب رویی، تازه رویی، خوش رویی، زشت رویی، آدم رویی، (از یادداشت مؤلف)، رجوع به روی شود

لغت نامه دهخدا

ریخی

منسوب است به ریخ که موضعی است به خراسان، از آن ناحیه است محمد بن قاسم بن حبیب صفار و اولاد او که محدثانند، (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

رویشی

منسوب به رویش. یا دستگاه رویشی مجموعه اندامهایی که جهت رشد و نمو گیاهان به کار می افتد و آنها عبارتند از: ریشه ساقه برگ مقابل دستگاه زایشی

فرهنگ لغت هوشیار