معنی رؤون - جستجوی لغت در جدول جو

رؤون

لغت نامه دهخدا

خؤون

(خَ ئو)

دغل. ناراست. خائن. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)

لغت نامه دهخدا

شؤون

(شُ ئو)

جمع واژۀ شأن. (از اقرب الموارد). رجوع به شأن و شؤن شود

لغت نامه دهخدا

رؤوم

(رَ ئو)

ماده شتر مهربان بر بچه و بر پوست آن. (ناظم الاطباء). شتر مادۀ مهربان بر بچه و بر آن پوست. (منتهی الارب) ، گوسپند انس گرفته که جامه و هر چیزی را لیسد و مهربانی نماید. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). گوسفند که هرکه براو بگذرد جامۀ او بلیسد. ج، روم. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

مؤون

(مُ ئو)

جمع واژۀ مأنه. (منتهی الارب) (از آنندراج). و رجوع به مأنه شود، جمع واژۀ مأن، به معنی چوب یا آهن که زمین شیار کنند با وی. و تهیگاه. (آنندراج) (ازمنتهی الارب) (از ناظم الاطباء). رجوع به مأن شود

لغت نامه دهخدا

مؤون

(مُ ءَوْ وِ)

خر خورندۀ علف تا شکمش درآگنده شود. (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

روون

روان، گاو مایل به قرمز، با خال سفیدی در پیشانی

فرهنگ گویش مازندرانی

معنی رؤون - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما