- روضات
روضه ها، ذکر مصیبتها، باغ ها، گلزارها، مرغزارها، بهشت ها، جمع واژۀ روضه
معنی روضات - جستجوی لغت در جدول جو
- روضات (رَ)
جمع واژۀ روضه. (المنجد) (دهار) (ناظم الاطباء). جمع واژۀ روضه، به معنی باغها و مرغزارها. (از غیاث اللغات) (از آنندراج) :
گر نروید خوشه از روضات هو
پس چه واسع باشد ارض اﷲ بگو.
مولوی.
و رجوع به روضه و روضه شود
گر نروید خوشه از روضات هو
پس چه واسع باشد ارض اﷲ بگو.
مولوی.
و رجوع به روضه و روضه شود
- روضات (رَ وَ)
روضات. جمع واژۀ روضه. (ناظم الاطباء). رجوع به روضه و روضات شود
- روضات
جمع روضه، بوستانها سبزه زارها رواد، سوک گفت: روضه بر گرفته از نوشتاری به نام بوستان کشتگان روضه الشهدا باغ گلزار جمع ریاض روضات. یا روضه باغ رفیع بهشت، قبر گور. یا روضه ترکیب قالب مردم جسم آدم. یا روضه حور بهشت. یا روضه دوزخ باز شمشیر آبدار. یا روضه رضوان بهشت. یا روضه فیروزه رنگ آسمان. خطبه ای که در مراسم عزاداری بالای منبر خوانند و آن شامل حمد خدا و درود بر پیغمبر اسلام و ائمه اطهار و مسایل دینی و اخلاقی و شرح بخشی از وقایع کربلاست. توضیح: این کلمه از نام) روضه الشهدا (ماخوذ است، مجالسی که در آن روضه منعقد است
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
راوی ها، کسانی که خبرها یا حدیث ها یا حکایتی از دیگری روایت می کنند، روایت کننده ها، بازگویندگان شعر و سخن از کسی، کسانی که قصیده های شاعری را با لحن خوش در محفلی می خوانند، جمع واژۀ راوی
(مَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ مفروضه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). مأخوذ از تازی، اوامر خداوندی. (ناظم الاطباء) ، فرض شده ها. و رجوع به مفروض شود
نام جزیره ای است در شرق جزیره بزرگ سوماترا، و بسبب پستی و باتلاقی بودن خالی از سکنه است، (از قاموس الاعلام ترکی ج 3)
(مَ)
لغت نامه دهخدا
عریضه ها و نوشته ها، درخواستها و مستدعیات، چیزهای عرضه شده و اظهار کرده شده. (ناظم الاطباء)
(رُ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ رات است که بلغت یمنی کاه را گویند. (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). رجوع به رات شود
(رُ)
لغت نامه دهخدا
رواه. جمع واژۀ راوی. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغه). رجوع به رواه و راوی شود: چنین شنیدم از ثقات روات. (سندبادنامه ص 129)
(رَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ روحه. (از اقرب الموارد). بوهای خوش، بادهای خنک، آسایشها وخوشیها. (غیاث) (آنندراج). و رجوع به روحه شود
(رَکَ)
لغت نامه دهخدا
دوانیدنهای اسب. و جنبانیدنیهای پا بجهت مهمیز زدن. (غیاث اللغات) (آنندراج). جمع واژۀ رکضت (رکضه). (فرهنگ فارسی معین)
کاروان سرا، پاره، سوراخ سوراخ شده