- رهف (تَ)
رهافه. تنک گردیدن. (منتهی الارب). نازک و لطیف گردیدن. (از اقرب الموارد)
معنی رهف - جستجوی لغت در جدول جو
- رهف (تِ لِمْ ما)
تنک کردن شمشیر و تیز کردن آن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). تنک کردن شمشیر را. (از اقرب الموارد)
- رهف
تیز کردن شمشیر را
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ هَِ)
لغت نامه دهخدا
نعت فاعلی از مصدر ارهاف. آنکه شمشیر را تنک و تیز نماید. (ناظم الاطباء). رجوع به ارهاف شود
(مُ هََ)
لغت نامه دهخدا
نعت مفعولی از مصدر ارهاف. رجوع به ارهاف شود، شمشیر تنک. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، فرس مرهف، اسب باریک شکم درهم استخوان پهلو و آن عیب است. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، خصر مرهف، پهلو و کمر باریک. (از اقرب الموارد)
اسم جمع گروه مردان کمتر از ده مردان از 3 (یا 7) تا 10 (یا 40)، قبیله مرد دودمان جمع ارهاط ارهطه رهاط جج اراهیط
چینه گونه ای دیوار با گل، گل چینه فشردن، نکوهیدن، در پیش شدن، شتابانیدن
شمشیر تیز، اسپ باریک شکم در یکی از فرهنگ ها مرهفه اسپ لاغرمیان دانسته شده لاغر میانی در اسپ بر ارزش آن می افزاید از سعدی: اسپ لاغر میان به کار آید روز میدان نه گاو پرواری ولی باریک شکمی و برجستگی یا نمایانی استخوان ها آک (عیب) اسپ است
در خون تپیدن، ناآرامی هنگام جان دادن کچ (فلس ماهی) پشینرماهی پشینرک پولک
