معنی رندی در لغت نامه دهخدا

رند بودن. در حالت و هیئت و افکار و عقاید چون رندان بودن. زیرکی و غداری و نیرنگ سازی:، نخواهی بیش و نپسندی ز فرزندان بسیارت، مگرآن را کز او ناید به جز بدفعلی و رندی.، ناصرخسرو.، بعون اﷲ نه ای معروف و مشهور، چون عوّانان به قلاّشی و رندی.، سوزنی.،، انکار اهل قید و صلاح و عدم توجه به ظواهر مسائل شرعی:، دامنی گر چاک شد در عالم رندی چه باک، جامه ای در نیکنامی نیز می باید درید.، حافظ.، مرا روز ازل کاری بجز رندی نفرمودند، هر آن قسمت که آنجا شد کم و افزون نخواهد شد.، حافظ.، زاهد ار رندی حافظ نکند فهم چه باک، دیو بگریزد از آن قوم که قرآن خوانند.، حافظ.، چون پیر شدی حافظ از میکده بیرون شو، رندی و هوسناکی در عهد شباب اولی.، حافظ.، و رجوع به رند شود

معنی رندی در فرهنگ لغت هوشیار

زیرکی حیله گری، لاقیدی لاابالیگری، (تصوف) عمل رند

معنی رندی - جستجوی لغت در جدول جو

رندی

لغت نامه دهخدا

رندی

فرهنگ لغت هوشیار

رندی

فرهنگ فارسی معین

رندی

فرهنگ گویش مازندرانی

مندی

(پسرانه)

از نامهای امروزی زرتشتیان

فرهنگ نامهای ایرانی

کندی

مقابل تندی، کند بودن، آهستگی، مقابل تیزی، کند بودن

فرهنگ فارسی عمید

هندی

از مردم هند، هندوستانی، تهیه شده در هند مثلاً تیغ هندی، فیلم هندی، مربوط به هند مثلاً زبان هندی،
در علوم ادبی ویژگی سبک شعری شاعران فارسی زبان از نیمۀ دوم قرن دهم تا اواخر قرن دوازدهم که از ممیزات آن تخیلات دقیق و مضمون پردازی، معانی پیچیده و باریک و دور از ذهن، الفاظ ساده و بازاری، کثرت استعاره و کنایه و آوردن امثال بسیار در شعر است،
زبانی از شاخۀ زبان های هند و ایرانی که در هند رایج است، در علم نجوم از صورت های فلکی نیمکرۀ جنوبی، کنایه از شمشیر ساخته شده در هند

از مردم هند، هندوستانی، تهیه شده در هند مثلاً تیغ هندی، فیلم هندی، مربوط به هند مثلاً زبان هندی،
در علوم ادبی ویژگی سبْک شعری شاعران فارسی زبان از نیمۀ دوم قرن دهم تا اواخر قرن دوازدهم که از ممیزات آن تخیلات دقیق و مضمون پردازی، معانی پیچیده و باریک و دور از ذهن، الفاظ ساده و بازاری، کثرت استعاره و کنایه و آوردن امثال بسیار در شعر است،
زبانی از شاخۀ زبان های هند و ایرانی که در هند رایج است، در علم نجوم از صورت های فلکی نیمکرۀ جنوبی، کنایه از شمشیر ساخته شده در هند

فرهنگ فارسی عمید

چندی

اندازه، مقدار، کمیت
مدتی، تعدادی، عده ای، مقداری

فرهنگ فارسی عمید

بندی

گرفتار، اسیر، زندانی

فرهنگ فارسی عمید

هرندی

(هََ رَدی ی)

ظاهراً منسوب به هرند اصفهان است

لغت نامه دهخدا

مرندی

(مَ رَ)

منسوب به مرند از بلاد آذربایجان. (از الانساب سمعانی) ، اهل مرند، از مرند. ساخت مرند:
سر بدخواه جاهت پی سپر باد
چوفغفوری و خاقانی مرندی.
سوزنی

لغت نامه دهخدا

فرندی

(فَ رَ)

پرندی. رجوع به فرندیه شود

لغت نامه دهخدا

سرندی

(سَ رَدا)

درشت و شتاب در امور خود. (منتهی الارب) (آنندراج) ، سخت توانا. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

زرندی

(زَ رَ)

دهی از دهستان مرحمت آباداست که در بخش میاندوآب شهرستان مراغه واقع است و 200 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

زرندی

(زَ رَ)

قسمی خربزه با پوست سبز، که پوست آن بنازکی پوست پیاز است. (از یادداشتهای بخط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

چرندی

(چَرَ)

منسوب به چرند است و عوام آنرا به ’چرندیات’ جمع بسته اند و امروزه در تداول عامه استعمال جمع آن از مفردش متداول تر است. رجوع به چرند شود

لغت نامه دهخدا

ارندی

بهندی خروع (کرچک) است. (تحفۀ حکیم مؤمن). حب ّ درخت خروع. (فهرست مخزن الادویه). ارند

لغت نامه دهخدا

برندی

(بْرَ / بِ رَ)

نوعی مشروب الکلی. (یادداشت دهخدا). مشروب الکلی قوی که از تقطیر شراب یا تفالۀ انگور ساخته میشود و بهترین نوع آن کنیاک است. (از دایره المعارف فارسی)

لغت نامه دهخدا

زرندی

(زَ رَ)

منسوب است به زرند که شهرکی است در نواحی اصفهان. (از الانساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا

سندی

منسوب سند اهل سند از مردم سند، یکی از گونه های بلوط است که آنرا بلوط سبز گویند

فرهنگ لغت هوشیار

قندی

غندی چون نان پارسی تازی گشته از: کند کندی کندواسپرک، می خوشبوی

فرهنگ لغت هوشیار

کندی

درختچه ایست از رده تک لپه ییها که سردسته تیره ای بنام کادی ها میباشد. این گیاه خاص مناطق گرم آسیا وافریقا واسترالیاست. ساقه اش از پوست صافی پوشیده شده است. ساقه مزبور در ارتفاع تقریبا دو متری از سطح زمین به سه شاخه منشعب میشود و هر یک از شاخه ها نیز همین انشعاب سه قسمتی را دارند. برگهایش دراز و در لبه ها و بمحاذات رگبرگ میانی دارای خارهای ریزی میباشد. بمناسبت شاخ و برگهای نسبه زیبایی که دارد یکی از گیاهان زینتی محسوب میشود و آنرا در گلخانه ها در گلدانهای بزرگ میکارند و جهت تزیین سالنها بکار میبرند کاذی کوره

فرهنگ لغت هوشیار

اندی

امیدواری، تعجب و شگفت

فرهنگ لغت هوشیار

گندی

بدبویی تعفن: و از آبها گنده شده و زمینهاء پوسیده بر نیستانها و شورستانها مگس و پشه انگیزد تا گندی و پلیدی از آنجایها دفع شود، بی لیاقتی بی شخصیتی: من در عمرم آدمی باین گندی ندیدم

فرهنگ لغت هوشیار

تندی

درشتی

فرهنگ لغت هوشیار

هندی

منسوب به هند: ازمردم هند، ساخته و پرداخته هند، شمشیرساخته هند یاشمشیری که از آهن هندی سازند: تیغ هندی هجر برانست لیک هندی عشق یبرانتر، آیینه مدور که اشعه آفتاب را در مرکزی جمع کند و اشیا را مشتعل سازد، دور بین

فرهنگ لغت هوشیار