- رغ
آروغ، باد صدا داری که از راه گلو بیرون آید، باد گلو، روغ، رجغک، آجل، رچک، وارغ، وروغ
معنی رغ - جستجوی لغت در جدول جو
- رغ (رُ)
آروغ را گویند و آن بادی است که با صدا از راه گلو برمی آید. (برهان). مخفف آروغ است. (انجمن آرا) (از آنندراج). بادی بود که از گلو برآید و آروغ و ارغ و رچک نیز گویند. (فرهنگ خطی) (از شعوری ج 2 ورق 24). آروغ. (فرهنگ جهانگیری). آجل. رجک. (فرهنگ سروری). فواق. رجغک. رجوع به مترادفات کلمه شود
- رغ (رَ)
به لغت اوستا شهری را گویند که مولد اشو زردشت است. (ناظم الاطباء)
- رغ ((رُ))
آروغ
- رغ
هرچیز آبکی و متعفن، مدفوع آبکی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
برغت و میل و یا بترس و بیم: رسولان حضرت و صادر ووارد درگاه را در آن مدت رغبه اورهبه رطب اللسان داشته بود. رغمالانف. بناخواست بناخواه بکوری چشم رغما لانف شما میکنم
خواهش، میل و اراده، خواهش از روی میل و آرزو از چیزی، خواهانی، خواست
دسترس، فراوانی، گوالیدگی بچه دان پرده ای که به هنگام زای همراه با بچه بیرون آید
جمع رغیبه. چیزهای مرغوب وپسندیده، عطاها دهشها، شب جمعه اول هر ماه رجب
سریانی تازی گشته هر (گویش شیرازی) از گیاهان دانه ای است در میان گندم هر
