معنی رعوف - جستجوی لغت در جدول جو

رعوف

لغت نامه دهخدا

رعاف

خون آمدن از بینی، خونی که از بینی بیرون می آید

فرهنگ فارسی عمید

رئوف

مهربان، مشفق، بسیار مهربان

فرهنگ فارسی عمید

رعوی

(تَ کَمْ مُ)

رعوه. مصدر است از رعو و رعوه. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). رجوع به رعو و رعوه شود

لغت نامه دهخدا

رعوی

(رَ وا)

رعوی ̍. پرداخت از جهل و بدی و بازایستادن از آن. (ازاقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). رجوع به رعوه و رعو شود، حفاظت و نگاهداری. (ناظم الاطباء) ، نگاهداشت. اسم است از رعی و رعایه، به معنی نگاه داشتن حق کسی را. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

رعوی

(رُ وا)

رعوی ̍. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). رجوع به رعوی ̍ و رعوه شود

لغت نامه دهخدا

رعیف

(رَ)

ابری که پیشاپیش ابر دیگر رود. (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). پارۀ ابر. (از یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

رفوف

(رُ)

جمع واژۀ رف، به معنی طاقها. طاقچه ها. طبقه ها. (یادداشت مؤلف). جمع واژۀ رف ّ. (منتهی الارب) (آنندراج) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به رف شود

لغت نامه دهخدا

رشوف

(رَ)

زن پاک دهن خشک فرج. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). زن خوش مزه دهن خوش فرج. (آنندراج). زن پاک دهن. (از اقرب الموارد) ، شتر ماده که علف را به لب گیرد وبخورد. (از اقرب الموارد) (آنندراج) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، ریق رشوف، آب دهان پاکیزه، ظلم رشوف، ای طیب. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

رزوف

(رَ)

ناقه رزوف، ماده شتر درازپا و گشاده گام و سریع. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). ناقه ای که دارای دوپای دراز و گامهای واسع باشد. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

رصوف

(رَ)

زن خردشرم و یا تنگ شرم. (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (ازآنندراج). زن تنگ اندام. ج، رصف. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

عروف

(عَ)

مرد دانا و کارشناس و ماهر. (ناظم الاطباء). عارف و دانا. (از اقرب الموارد) ، مرد نیک شکیبا. (از منتهی الارب). صبور. (اقرب الموارد). ج، عرف. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

سعوف

(سُ)

کاسه های بزرگ، رختهای خانه. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) ، سرشت مردم از جود و جز آن. (آنندراج) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

زعوف

(زُ)

مهالک و جایهای هلاک. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

رئوف

(رَ)

رؤوف. رجوع به رؤوف شود