معنی رعایت در فرهنگ فارسی عمید

امری را مهم دانستن و انجام دادن آن مثلاً رعایت نظافت، در تصوف مراقبت کردن از اعمال، احوال و اوقات، نگه داری و پاسبانی از کسی یا چیزی، به امور کشور رسیدگی کردن

معنی رعایت در لغت نامه دهخدا

رعایه. نگاهداشت. نگاهداری. نگاه داشتن حق کسی را. (فرهنگ فارسی معین). نگاهداشت حق. حفظ. نگاهداری. نگهداری. نگهداشت. (ازیادداشت مؤلف) : حقوق هواخواهی و اخلاص دولت به رعایت رسانیده شد. (کلیله و دمنه).، - به رعایت خدمات وی، به پاس خدمات او. (یادداشت مؤلف).، - رعایت حق، حفظ آن. ملاحظۀ آن. (یادداشت مؤلف).، - رعایت حکم الهی نکردن، پاس فرمان خدای نداشتن. (یادداشت مؤلف).، - رعایت قانون، حفظ آن. (یادداشت مؤلف).،، پاس داشتن. (یادداشت مؤلف). پاس داشتن (رعیت و غیره را). (فرهنگ فارسی معین). پاس. ملاحظه. (فرهنگ فارسی معین) (یادداشت مؤلف). مراعات. (یادداشت مؤلف) : اگر رعایت و نواخت و نیکوداشت خویش را از ما دور کند حال ما بر چه جمله گردد؟ (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 125). رعایا از وی در ظل عنایت و رعایت باشند. (سندبادنامه ص 6).، هیچکس را غم ولایت نیست، کار اسلام را رعایت نیست.، مسعودسعد.، خلایق اقالیم عالم را در کنف رعایت و حمایت او آورده. (کلیله و دمنه). اطراف و حواشی آن به نصرت دین حق و رعایت مناظم خلق مؤکد گشت. (کلیله و دمنه). گفت حسن رای و صدق رعایت پادشاه مرا از مال مستغنی کرده است. (کلیله و دمنه).، ناصر سبکتکین همگنان را در کنف رعایت خویش گرفت و به مصالح و مناجح همه قیام نمود. (ترجمه تاریخ یمینی ص 16). در ذمت عنایت و رعایت حاجب آلتونتاش گریخت. (ترجمه تاریخ یمینی ص 342). به تدبیر ملک و رعایت رعیت مشغول شد. (ترجمه تاریخ یمینی ص 286). به تقدیم لطف به رعایت مهمات حاج و اقبال بر ابواب عدل و توفر بر تیمارداشت رعیت نام نیک اندوخت. (ترجمه تاریخ یمینی ص 288). او چون ابر به رعایت همه و به کفایت جمله فرارسیدی. (ترجمه تاریخ یمینی ص 363).، شاه که ترتیب ولایت کند، حکم رعیت به رعایت کند.، نظامی.، دررعایت امور مملکت سستی کردی.، (گلستان).، جفای تو بر دل بغایت خوش است، ز شه بر رعیت رعایت خوش است.، میرشاهی.، - امثال:، یک رعایت قاضی به از هزار گواه. (از مجموعۀ امثال چ هند).،، پاسبانی کردن. (فرهنگ فارسی معین) (یادداشت مؤلف)، تکریم. احترام. (فرهنگ فارسی معین)، سیاست و تدبیر. (یادداشت مؤلف)، بخشایش. (یادداشت مؤلف)، نوازش. مهربانی. (فرهنگ فارسی معین). مهربانی. (یادداشت مؤلف)، دستگیری. احسان، صیانت احوال و اعمال و اوقات. (از فرهنگ فارسی معین). این اصطلاح عرفانی است و مراعات و محافظت کردن است و عبارت از صیانت احوال و اعمال و اوقات باشد و گفته شده است: ’الرعایه صون بالعنایه’ زیرا اگر صیانت خالی از عنایت باشد صیانت کامله حاصل نشود وبالاخره اولین درجۀ رعایت. رعایت اعمال. دوم: رعایت احوال و سوم: رعایت اوقات است. (از فرهنگ علوم عقلی تألیف دکتر سجادی)