معنی رطرط - جستجوی لغت در جدول جو

رطرط

لغت نامه دهخدا

(اَ رَ)

رجل اطرطالحاجبین، مرد کم موی ابرو. و یجوز رجل ٌ اطرط، ای بدون ذکرالحاجبین. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). و صاحب اقرب الموارد آرد: و لا بد من ذکرالحاجبین. باریک ابرو. (تاج المصادر بیهقی). آنکه بر ابروانش هیچ مو نبود. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

رطراط

(رَ)

آبی که باقی گذاشته باشند آن را شتران در حوض. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

رطاط

(رِ)

جمع واژۀ رطیط. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). به معنی بانگ و فریاد و گولی و مرد گول. (آنندراج). رجوع به رطیط شود

لغت نامه دهخدا

طرط

(طَ رِ)

مرد گول. نادان، طرطالحاجبین، مرد کم موی ابرو، و لا بد من ذکر الحاجبین و قد یترک قلیلاً. (منتهی الارب) (آنندراج)