معنی رسمیت در لغت نامه دهخدا

رسمی بودن. (فرهنگ فارسی معین). قانونی بودن. صورت قانونی داشتن: ساعت هشت صبح رئیس مجلس سنا رسمیت جلسه را اعلام کرد.، - به رسمیت شناختن، رسمی دانستن. (فرهنگ فارسی معین). قانونی شناختن. قانونی دانستن. (یادداشت مؤلف) : دولت ایران دولت جدید اسپانیا را به رسمیت شناخت. (یادداشت مؤلف).، - رسمیت پیدا کردن، رسمیت یافتن. قابلیت اجرا یافتن. (یادداشت مؤلف). برسمیت شناخته شدن. (فرهنگ رازی)

معنی رسمیت در فرهنگ لغت هوشیار

قانونی بودن، رسمی بودن

معنی رسمیت در دیکشنری فارسی به بنگالی

আনুষ্ঠানিকতা

معنی رسمیت در دیکشنری فارسی به تایلندی

ความเป็นทางการ

معنی رسمیت - جستجوی لغت در جدول جو

رسمیت

لغت نامه دهخدا

رسمیت

فرهنگ لغت هوشیار

رسمیت

فرهنگ فارسی معین

رسمیت

دیکشنری فارسی به عربی

رسمیت

دیکشنری فارسی به انگلیسی

رسمیت

دیکشنری فارسی به فرانسوی

رسمیت

دیکشنری فارسی به هندی

رسمیت

دیکشنری فارسی به ایتالیایی

رسمیت

دیکشنری فارسی به روسی

رسمیت

دیکشنری فارسی به آلمانی

رسمیت

دیکشنری فارسی به اوکراینی

رسمیت

دیکشنری فارسی به لهستانی

رسمیت

دیکشنری فارسی به چینی

رسمیت

دیکشنری فارسی به پرتغالی

رسمیت

دیکشنری فارسی به اسپانیایی

رسمیت

دیکشنری فارسی به اندونزیایی

رسمیت

دیکشنری فارسی به اردو

رسمیت

دیکشنری فارسی به بنگالی

رسمیت

دیکشنری فارسی به تایلندی

رسمیت

دیکشنری فارسی به سواحیلی

رسمیت

دیکشنری فارسی به ترکی استانبولی

رسمیت

دیکشنری فارسی به هلندی

رسمیت

دیکشنری فارسی به ژاپنی

رسمیت

دیکشنری فارسی به عبری

رسمیت

دیکشنری فارسی به کره ای

رسمی

مطابق رسم، عرف و عادت، معمولی، متعارف، مخصوص استفاده در جشن ها و پذیرایی های دولتی یا تشریفاتی مثلاً لباس رسمی، بومی مثلاً تخم مرغ رسمی، حقوق بگیر

فرهنگ فارسی عمید

رسمیات

(رَمی یا)

عادتها و قاعده ها. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تسمیت

(اِ فِ)

نام خدای گفتن بر چیزی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) (از المنجد) ، دعا کردن کسی را که عطسه زند. (تاج المصادر بیهقی) یرحمک اﷲ گفتن عطسه دهنده را. (منتهی الارب) (از المنجد) (آنندراج) (ناظم الاطباء). دعا کردن عطسه کننده را چنانکه گویند: یرحمک اﷲ. ابوعبید گوید تشمیت اعلی است و ثعلب گوید اصل تسمیت است. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد). و رجوع به تشمیت شود، ملازم بودن میانه روی را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، ملازم راه بودن: سمّت فلان ، لزم السمت ای الطریق. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه) (از المنجد)

نام خدای گفتن بر چیزی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) (از المنجد) ، دعا کردن کسی را که عطسه زند. (تاج المصادر بیهقی) یرحمک اﷲ گفتن عطسه دهنده را. (منتهی الارب) (از المنجد) (آنندراج) (ناظم الاطباء). دعا کردن عطسه کننده را چنانکه گویند: یرحمک اﷲ. ابوعبید گوید تشمیت اعلی است و ثعلب گوید اصل تسمیت است. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد). و رجوع به تشمیت شود، ملازم بودن میانه روی را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، ملازم راه بودن: سمَّت فلان ُ، لزم السمْت ای الطریق. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه) (از المنجد)

لغت نامه دهخدا

رسمی

رستادی رستاد خوار، باژ گذار، داتی آسایی (قانونی) منسوب و مربوط به رسم مقابل غیر رسمی. یا لباس رسمی لباسی که در جشنها پوشند، کسی که راتبه و مرسوم گیرد، خدمتکار مقرب و نزدیک مانند: آبدار شرابدار جامه دارو غیره، خراجگذار، طبق رسم مطابق رسم:) رسمی رفتار میکند . (، معمولی:) مگر اسطرلاب شمس وزیر غیر از اسطرلابهای رسمی است که ما میدانیم ک (امیر ارسلان)

فرهنگ لغت هوشیار