معنی رسمی در فرهنگ فارسی عمید

مطابق رسم، عرف و عادت، معمولی، متعارف، مخصوص استفاده در جشن ها و پذیرایی های دولتی یا تشریفاتی مثلاً لباس رسمی، بومی مثلاً تخم مرغ رسمی، حقوق بگیر

معنی رسمی در لغت نامه دهخدا

منسوب به رسم. مقابل غیررسمی. بآیین. (یادداشت مؤلف)، معمول و متداول که از نوع ممتاز نباشد.، - لباس رسمی، لباسی که در جشنها پوشند. (فرهنگ فارسی معین).، -، لباسی که طایفۀ نوکر در وقت رفتن بخدمت پادشاه پوشند. (یادداشت مؤلف).، - واو رسمی، معدوله. (ناظم الاطباء). و رجوع به واو معدوله و معدوله شود، منسوب به رسم یعنی نوشته. (ناظم الاطباء)، برطبق رسم. مطابق مراسم: رسمی رفتار می کند. (فرهنگ فارسی معین). موافق دستور. (ناظم الاطباء)، معمولی. (فرهنگ فارسی معین). معمولی و متعارفی. (ناظم الاطباء). متعارف. که همه کس شناسد. که نزد همه متعارف است: در این سال بود که نرخها عزیز شد گندم من به دویست درم نقد شد و جو به صدوهشتاد درم و همچنان غله عزیز می شد تا منی گندم در ناحیۀ سیستان به هزارودویست درم رسمی شد. (تاریخ سیستان). امامرا به هیچ حال واقف نمی داند مگر کار رسمی. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 328). مگر اسطرلاب شمس وزیر غیر از اسطرلابهای رسمی است که می دانیم. (امیر ارسلان چ محجوب جیبی ص 97).، - رسمی گاو، گاوی که در کشتار به کار آید. (آنندراج از فرهنگ زلیخای جامی)، رواج و رایج. (ناظم الاطباء)، دولتی. (یادداشت مؤلف).، - روزنامۀ رسمی، روزنامۀ دولتی. (یادداشت مؤلف).، - مدارس (مدرسه) رسمی، دولتی. (یادداشت مؤلف).،، کسی که راتبه و مرسوم گیرد. (فرهنگ فارسی معین). وظیفه دار. کسی که روزبه روز و ماه به ماه و سال به سال مراتب گیرد. (ناظم الاطباء)، خدمتکارمقرب و نزدیک مانند آبدار، شرابدار، جامه دار و غیره، از رسم. (فرهنگ فارسی معین) (از ناظم الاطباء). خدمتکار مقرب. (فرهنگ اوبهی). خدمتکار مقرب و نزدیک مثل سفره چی و آبدار و شرابدار و ساقی و راتبه دار و وظیفه خوار اعم از آنکه روزینه داشته باشد یا ماهانه یا سالیانه. (آنندراج از بهار عجم) (از لغت محلی شوشتر، نسخۀ خطی کتاب خانه مؤلف) (از بهار عجم) (از شعوری ج 2 ورق 16). چاکر. (غیاث اللغات) (ناظم الاطباء). چاکر و علوفه خوار. (فرهنگ اوبهی) :، دو خازن فکر و الهامش دو حارس شرع و توفیقش، دو ذمی نفس و آمالش دو رسمی چرخ و کیوانش.، خاقانی.، دولت نبرد محنت رسمی و معاشی، قرآن چه کند زحمت بوعمرو و کسایی.، کافی الدین.، میر میران تویی و ما همه رسمی ّ توایم، رسمیان را به سخاو سخن توست امید.، کافی الدین.، و رجوع به رسم در همین معنی شود، خراجگزار. (آنندراج) (غیاث اللغات) (ناظم الاطباء)، در عرف دستگاههای اداری ایران، کارمند یا مأمور دولتی را گویند که برطبق شرایط خاصی به عضویت وزارتخانه یا مؤسسه ای دولتی درآید و با پرداخت کسور بازنشستگی ماهانه پس از بازنشسته شدن نیزحقوق میگیرد و همچنین بعد از مرگ نیز به زن و بچه های واجد شرایط وی حقوقی پرداخته شود. مقابل حکمی. مقابل پیمانی. مقابل روزمزد، هر چیز پست ونازل و کم بها. (لغت محلی شوشتر). وسطی و متوسط. (ناظم الاطباء).، - برنج رسمی، در گیلان نوعی برنج را گویند که برای پختن آش و غیره بکار برند. (یادداشت مؤلف). مقابل برنج صدری

معنی رسمی در فرهنگ لغت هوشیار

رستادی رستاد خوار، باژ گذار، داتی آسایی (قانونی) منسوب و مربوط به رسم مقابل غیر رسمی. یا لباس رسمی لباسی که در جشنها پوشند، کسی که راتبه و مرسوم گیرد، خدمتکار مقرب و نزدیک مانند: آبدار شرابدار جامه دارو غیره، خراجگذار، طبق رسم مطابق رسم:) رسمی رفتار میکند . (، معمولی:) مگر اسطرلاب شمس وزیر غیر از اسطرلابهای رسمی است که ما میدانیم ک (امیر ارسلان)