معنی رزک در لغت نامه دهخدا

تمیس. (فرهنگ فارسی معین). نامی است که مردم لاهیجان به غلط به تمیس دهند، چه آنرا با رازک اشتباه کرده اند. در لاهیجان این نام را به ’بمبلی بوز’ می دهند. رازک. ککیمور. حشیشهالدینار. آس بری. رز خرد. در جنگلهای خزر فراوان است و آنرا رازک نیز نامند و در آستارا به خَمِل موسوم است. (یادداشت مؤلف). رجوع به تمیس و رازک ومترادفات دیگر کلمه شود، یک قسم برنج است که در مازندران زراعت می شود. (یادداشت مؤلف)

معنی رزک در لغت نامه دهخدا

دهی از دهستان کوهستان بخش داراب شهرستان فسا. سکنۀ آن 448 تن. آب آنجا از چشمه. محصولات عمده آن بادام و گردو و انجیر و اقسام میوه و صنایع دستی زنان آنجا قالی بافی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7)

معنی رزک در فرهنگ گویش مازندرانی

ریزه، بسیار ریز ۲ابزار و اشیا کوچک

معنی رزک - جستجوی لغت در جدول جو

رزک

لغت نامه دهخدا

رزک

لغت نامه دهخدا

رزک

فرهنگ گویش مازندرانی

روزک

(پسرانه)

روز کوتاه، لقب یکی از پسران شاه عباس پادشاه صفوی

فرهنگ نامهای ایرانی

رخک

(دخترانه)

مرکب از رخ (چهره، صورت) + ک (نشانه تحبیب)

فرهنگ نامهای ایرانی

رزا

(دخترانه)

نام لاتین گل رز

فرهنگ نامهای ایرانی

رازک

(دخترانه)

گیاهی علفی از خانواده شاهدانه که معطر، تلخ، و دارویی است

فرهنگ نامهای ایرانی

برزک

بزرک، تخم کتان که از آن روغن می گیرند، دانۀ گیاه کتان

فرهنگ فارسی عمید

رزک شاهک

(رَ زَ هََ)

یک قسم برنج است که در مازندران زراعت میشود. (یادداشت مؤلف). رجوع به رزک شود

لغت نامه دهخدا

رزک آوج

(رَ زَ)

دهی از دهستان خرقان شرقی بخش آوج شهرستان قزوین. سکنۀ آن 852 تن. آب آنجا از چشمه. محصولات عمده آن غلات. صنایع دستی آنجا جاجیم بافی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)

لغت نامه دهخدا

رزک بیدشهر

(رِ زَ)

قریه ای است در دوازده فرسنگی میان شمال و مغرب بیدشهر. (فارسنامۀ ناصری)

لغت نامه دهخدا

رزک رزن

(رَ زَ)

نام محلی کنار رود جهرم و لار میان قادر و اول گردنۀ رزن در 248هزارگزی شیراز. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

رزک فریدن

(رَ زَ)

دهی از دهستان موگویی بخش آخورۀ شهرستان فریدن. سکنۀ آن 342 تن. آب آنجا از چشمه. محصولات عمده آن غلات و چوب و صنایع دستی زنان آنجا جاجیم و قالی بافی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7)

لغت نامه دهخدا

رزکنار

(رَ کَ)

دهی از دهستان جلال ازرک بخش نور شهرستان بابل. سکنۀ آن 230 تن. آب آنجا از رود خانه کاری. محصول عمده آنجا غلات و برنج و صیفی وکنف و نیشکر است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

رزکه سلوانا

(رَ کَ)

دهی از دهستان مرگور بخش سلوانای شهرستان ارومیه. سکنۀ آن 135 تن. آب آنجا از دره ناری. محصولات عمده آن غلات و حبوب و توتون. صنایع دستی آنجا جاجیم بافی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

فرزک

نام دهی است. حمداﷲ مستوفی آرد: حبس و فرزک و هندیجان این نواحی میان ارجان و دیگر اعمال فارس است. (نزهه القلوب چ لیدن ص 130). این ده میان ارجان و حبس قرار داشته و از آنجا تاارجان شش فرسنگ بوده است. (از نزهه القلوب ص 189)

لغت نامه دهخدا

رزکه

(رَ کَ)

دهی از دهستان بالا خیابان بخش مرکزی شهرستان آمل. سکنۀ آن 240 تن. آب آنجا از رود خانه هراز. محصولات عمده آن برنج و غلات و لبنیات و عسل. صنایع دستی زنان شال بافی می باشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

رزکان

(رَ)

دهی از دهستان ارنگۀ کرج. سکنۀ آن 200 تن. آب آنجا از رود کرج و چشمه. محصولات عمده آن غلات و انواع میوه و لبنیات. صنایع دستی آنجا کرباس بافی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)

لغت نامه دهخدا

ربک

درآمیختن، پختن خرمانک (ربیکه)، در گل انداختن شوریدگی کار کار شوریدگی، سستی ترفند (حیله)

فرهنگ لغت هوشیار

رزه

حلقه در

فرهنگ لغت هوشیار

رزی

در ترکیب آید به معنی رزیدن رنگرزی

فرهنگ لغت هوشیار

رمک

گله گاو و گوسفند و اسب، سپاه لشکر، گروه مردم

فرهنگ لغت هوشیار

رنک

پارسی تازی گشته آرنگ (شعار پادشاهان و دبیران ترک ممالیک مصر)

فرهنگ لغت هوشیار

رکز

حس، آواز نرم، صوت خفی

فرهنگ لغت هوشیار

رشک

حسد، رقابت، حسادت، غبطه، غیرت انبوه، کلانریش، گروبند کژدم حسد حسادت، غلبه، غیرت حمیت

فرهنگ لغت هوشیار

رجک

آروغ

فرهنگ لغت هوشیار

دزک

دستارچه دستمال روپاک. دز کوچک قلعه کوچک

فرهنگ لغت هوشیار

رازک

گیاهی است از تیره گزنه ها از دسته شاهدانه ها نباتی است دو پایه و بالا رونده و پیچنده که برگهایش متقابل و مرکب از 3 تا 5 قسمت دانه دار میباشد. بوی گلهایش معطر و مطبوع و شبیه سنبل الطیب و طعم تلخ و با احساس سوزش و گرما همراه است حشیشه الدینار جنجل همل

فرهنگ لغت هوشیار

بزک

آرایش بانوان بز کوچک بز کوچک زینت و آرایش عموما و آرایش زنان خصوصا توالت. برکوچک بزیچه

فرهنگ لغت هوشیار