معنی رذوله در لغت نامه دهخدا

رَذاله. ناکسی وفرومایگی. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج)

معنی رذوله در لغت نامه دهخدا

ناکس و فرومایه شدن. (منتهی الارب). مصدر به معنی رَذاله. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ناکس و فرومایه شدن. رذاله. (آنندراج). ناکس شدن. (تاج المصادربیهقی) (مصادر اللغه زوزنی). رجوع به رَذاله شود

معنی رذوله - جستجوی لغت در جدول جو

رذوله

لغت نامه دهخدا

رذوله

لغت نامه دهخدا

نذوله

(غَ دَ)

فرومایه و کمینه گردیدن. (آنندراج) (از منتهی الارب). نذاله. رجوع به نذاله شود

لغت نامه دهخدا

رذاله

(رُ لَ)

رذال. آن که بهتر و جیّد آن را گرفته باشند. (منتهی الارب) (آنندراج). ردی. مقابل خیاره. (یادداشت مؤلف). آنچه جیّد آنرا گرفته باشند و تباه و ناسرۀ آن مانده باشد و رذالۀ هر چیزی بدترین آن است. ج، رذالات. (از اقرب الموارد). ثفل چیزی که خلاصۀ آن از او کشیده باشند. (آنندراج) ، مجازاً به معنی ناکس و فرومایه. (از آنندراج) : بلی رذالۀ لوم و فضالۀشوم که در کرمان بازمانده اند تا به رعیتی پادشاه و صحرانشینی قانع بودند. (المضاف الی بدایع الازمان)

رُذال. آن که بهتر و جَیّد آن را گرفته باشند. (منتهی الارب) (آنندراج). ردی. مقابل خیاره. (یادداشت مؤلف). آنچه جَیّد آنرا گرفته باشند و تباه و ناسرۀ آن مانده باشد و رذالۀ هر چیزی بدترین آن است. ج، رُذالات. (از اقرب الموارد). ثفل چیزی که خلاصۀ آن از او کشیده باشند. (آنندراج) ، مجازاً به معنی ناکس و فرومایه. (از آنندراج) : بلی رذالۀ لوم و فضالۀشوم که در کرمان بازمانده اند تا به رعیتی پادشاه و صحرانشینی قانع بودند. (المضاف الی بدایع الازمان)

لغت نامه دهخدا

رذومه

(رُ مَ)

روذمه. نوعی از رفتار اسب تاتاری. (ناظم الاطباء) (آنندراج). رجوع به روذمه شود

لغت نامه دهخدا

رجوله

(رُ لَ)

اسم است از رجل، مصدر راجل و ارجل، و کذلک الرجلهو الرجلیه و لم یتصرف منه فعل. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ربوله

(رَ لَ)

به لغت اندلس رستنیی باشد که آن را کنگر گویند و با ماست خورند. (برهان) (آنندراج). قسمی از کنگر. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

رحوله

(رَ لَ)

رحول. ستور بارکش. (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به رحول شود

لغت نامه دهخدا

رذول

(رُ)

جمع واژۀ رذل. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (متن اللغه). رجوع به رذل و ارذال و اراذل شود

لغت نامه دهخدا

مرذوله

(مَ لَ)

تأنیث مرذول است به معنی پست و فرومایه و ردی، مقابل مقبوله. رجوع به مرذول شود: کتاب ماللهند من مقوله مقبوله أو مرذوله. (ماللهند، یادداشت مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا