معنی ردٔان - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(رِ)

مثنای رداء و هما ردأان باثبات الهمزه مثل الاصلیه و هو اجود، و رداوان بقلبها واواً مثل التأنیث. (منتهی الارب). رجوع به رداء شود

(تَ یِ ءَ)

مصدر به معنی ردی. (ناظم الاطباء). مصدر به تمام معنی های ردی. (منتهی الارب) (ازاقرب الموارد). رجوع به ردی در همه معانی شود

(رَ)

ردمان بن رعین، پدر قبیله ای است. (منتهی الارب)
ردمان بن ناجیه، پدر قبیله ای است. (منتهی الارب)
ردمان بن وائل، پدر قبیله ای است. (منتهی الارب)

(رِ)

به صیغۀ تثنیه، روز و شب، دو ملاح که در آخر کشتی باشند. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج)

(رَ)

زمان دراز. (ناظم الاطباء). و رجوع به ردح شود

(تَ قَیْ یُ)

رفتن و گذشتن. (ناظم الاطباء) (آنندراج) (منتهی الارب). به معنی درجان است. (از اقرب الموارد). و رجوع به درجان شود

روز و شب، دو ملوان که در پایانه کشتی باشند

رادکان، آبادی ای در دامنه ی رشته کوه البرز و در جنوب غربی

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما