- رجاحت
افزونی، فزونی، برتری، فضیلت
معنی رجاحت - جستجوی لغت در جدول جو
- رجاحت (رَ حَ)
رجاحه. فضیلت و برتری. (ناظم الاطباء) : باآنچه ملک عادل انوشیروان کسری بن قبادرا سعادت ذات... و رجاحت عقل... حاصل است می بینم که کارهای زمانه میل به ادبار دارد. (کلیله و دمنه)
- رجاحت
سنگین تر شدن
- رجاحت ((رَ حَ))
فزون آمدن، چربیدن، فزونی، فضیلت، برتری
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(کُ)
لغت نامه دهخدا
نرم خوی بودن: بر رجاحت عقل و سجاحت خلق و صدق وفا واتساع عرصه کرم... آفرینها گفتند. (ترجمه تاریخ یمینی). مرد از کمال کرم و سجاحت اخلاق سلطان که دیباچۀ معالی بدان آراسته بود. (ترجمه تاریخ یمینی). ذکرفصاحت قلم و سجاحت شیم و نفاست همم و قلت التفات اوبه دینار و درم در جهان شایع. (ترجمه تاریخ یمینی) ، نرم و تابان گردیدن رخسار، کم گوشت گردیدن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
(رُ حَ)
لغت نامه دهخدا
رجّاحه. ریسمانی که می آویزند و اطفال بر آن سوار میشوند. (از اقرب الموارد). تاب. رجوع به رجّاحه و تاب شود
(رُجْ جا حَ)
لغت نامه دهخدا
بانوج. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). بانوج، و آن ریسمانی است که از جای بلندی یا شاخ و در درختی آویزند و زنان و دختران بر آن نشسته در هوا آیند و روند. (آنندراج) (از اقرب الموارد). تاب. و رجوع به تاب و ارجوحه و رجاحه شود
جریحه، ریش، زخم، قرحه، چرک، ریم، صدمه
