- رتبه
پایه، مقام، درجه، منزلت
معنی رتبه - جستجوی لغت در جدول جو
- رتبه (رَ تَ بَ)
زمین بلند و برآمده و سنگها نزدیک بهم افتاده بعضی از بعضی. (منتهی الارب) (آنندراج). سنگهای نزدیک بهم افتاده بعضی از بعضی. (ناظم الاطباء). و رجوع به رتب شود
- رتبه (رُ بَ)
منزلت. (اقرب الموارد). رجوع به رتبه و رتبت و رتب شود
- رتبه (رُ بَ / بِ)
رتبت. رتبه. پایه. (منتهی الارب). پایه. مرتبه. (صراح اللغه). قدر و منزلت و جاه. (از شعوری ج 2 ورق 26). درجه و طبقه و مرتبه و پایه و جاه و شأن و منزلت و منصب و مقام. (ناظم الاطباء). پایگاه. رتبت: این فصل از تاریخ مسبوق است بر آنچه گذشت در ذکر، لیکن در رتبه سابق است. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 89).
در رتبه مساوات بود عالم را
در دایره هیچ نقطه را بیشی نیست.
اوحدی.
گربه گفتار توان رتبۀ کردار گرفت
صائب از خوش سخنان خامۀ من در پیش است.
صائب.
در اواخر زمان شاه سلطان حسین میر محمدباقر نام فاضلی باآنکه در فضیلت از آقا جمال همعصر خود کمتر بود به رتبۀملاباشیگری سرافراز.... (تذکرهالملوک چ دبیرسیاقی ص 2). اما ولات در مرتبۀ منصب و اعتبار زیاده از بیگلیربیگیان میباشند و رتبۀ بیگلیربیگیان زیاده بر خوانین. (تذکرهالملوک ص 4). و امراء هر یک به ترتیب موافق رتبۀ منصب خود در کشیکخانه بدستور مجلس بهشت آیین درپهلوی یکدیگر می نشینند. (تذکرهالملوک ص 7).
- رتبۀ علیا، مقام و مرتبۀ بلند و جاه و جلال. (ناظم الاطباء).
- عیسی رتبگان، پیروان حضرت عیسی. (ناظم الاطباء).
، لیاقت و بزرگواری و عظمت و وقار. (ناظم الاطباء) ، اشل. پایه. در عرف قوانین استخدامی عبارتست از اینکه حداقل و حداکثر حقوق و دستمزدی را که کارمندان ادارات و دستگاههای مختلف دولتی در تمام مدت خدمت می گیرند به چند قسمت یاگروه (در ایران به 9 یا 10 یا 11 قسمت) می کنند و هریک را رتبه گویند. ارتقاء از رتبه ای به رتبه ای دیگراز روی سابقۀ خدمت و ارزش تحصیلی است و نیز رتبه بیشتر شرط ارتقاء به شغل و مقام برتر میباشد. در دستگاههای دولتی رتبه های معمول به شرح زیر بوده است: 1- رتبه های اداری از 1 تا 9 (که هر کدام سه مرحله حداقل و حدوسط و حداکثر دارد) مخصوص اعضای اداری دستگاههای دولتی. 2- رتبه های قضایی از 1 تا 11 مخصوص قاضیان دادگستری. 3- رتبه های پزشکی (پزشک یکمی و پزشک دومی) هر یک از 1 تا 9 مخصوص پزشکان سازمانهای بهداشتی و درمانی دولتی. 4- رتبه های پزشکیاری (یا بهیاری) از 1 تا 9 مخصوص پزشکیاران یا معین پزشکان سازمانهای بهداشتی و درمانی دولتی. 5- رتبه های استادی از 1 تا 10 مخصوص استادان دانشگاهها و مدارس عالی. 6- رتبه های دانشیاری از 1 تا 10 ویژۀ دانشیاران دانشگاه یا مدارس عالی. 7- رتبه های دبیری از 1 تا 10 مخصوص دبیران و معلمان فرهنگ که بیشتر بکار تدریس در مدارس متوسطه مشغول میباشند. 8- رتبه های آموزگاری ویژۀ آموزگاران فرهنگ که در مدارس ابتدائی خدمت می کنند و بیشتر دیپلمه میباشند. 9- رتبه های کمک آموزگاری ویژۀ معلمان فرهنگ که در مدارس ابتدایی تدریس می کنند ولی دیپلم متوسطه ندارند.
- بی رتبگی، نداشتن پایه و مرتبه.
- بی رتبه، بی پایه. بدون درجه و مرتبه.
- عالی رتبه، بلندپایه. والامقام. که پایۀ بلند و عالی دارد. که مقام شامخ و بلندی دارد: مأمور عالی رتبۀ وزارت دارایی...
- هم رتبه، همپایه. همشأن. هم مقام. که از حیث پایه و رتبه برابر باشند.
، نردبان پایه. (دهار)
در رتبه مساوات بود عالم را
در دایره هیچ نقطه را بیشی نیست.
اوحدی.
گربه گفتار توان رتبۀ کردار گرفت
صائب از خوش سخنان خامۀ من در پیش است.
صائب.
در اواخر زمان شاه سلطان حسین میر محمدباقر نام فاضلی باآنکه در فضیلت از آقا جمال همعصر خود کمتر بود به رتبۀملاباشیگری سرافراز.... (تذکرهالملوک چ دبیرسیاقی ص 2). اما ولات در مرتبۀ منصب و اعتبار زیاده از بیگلیربیگیان میباشند و رتبۀ بیگلیربیگیان زیاده بر خوانین. (تذکرهالملوک ص 4). و امراء هر یک به ترتیب موافق رتبۀ منصب خود در کشیکخانه بدستور مجلس بهشت آیین درپهلوی یکدیگر می نشینند. (تذکرهالملوک ص 7).
- رتبۀ علیا، مقام و مرتبۀ بلند و جاه و جلال. (ناظم الاطباء).
- عیسی رتبگان، پیروان حضرت عیسی. (ناظم الاطباء).
، لیاقت و بزرگواری و عظمت و وقار. (ناظم الاطباء) ، اشل. پایه. در عرف قوانین استخدامی عبارتست از اینکه حداقل و حداکثر حقوق و دستمزدی را که کارمندان ادارات و دستگاههای مختلف دولتی در تمام مدت خدمت می گیرند به چند قسمت یاگروه (در ایران به 9 یا 10 یا 11 قسمت) می کنند و هریک را رتبه گویند. ارتقاء از رتبه ای به رتبه ای دیگراز روی سابقۀ خدمت و ارزش تحصیلی است و نیز رتبه بیشتر شرط ارتقاء به شغل و مقام برتر میباشد. در دستگاههای دولتی رتبه های معمول به شرح زیر بوده است: 1- رتبه های اداری از 1 تا 9 (که هر کدام سه مرحله حداقل و حدوسط و حداکثر دارد) مخصوص اعضای اداری دستگاههای دولتی. 2- رتبه های قضایی از 1 تا 11 مخصوص قاضیان دادگستری. 3- رتبه های پزشکی (پزشک یکمی و پزشک دومی) هر یک از 1 تا 9 مخصوص پزشکان سازمانهای بهداشتی و درمانی دولتی. 4- رتبه های پزشکیاری (یا بهیاری) از 1 تا 9 مخصوص پزشکیاران یا معین پزشکان سازمانهای بهداشتی و درمانی دولتی. 5- رتبه های استادی از 1 تا 10 مخصوص استادان دانشگاهها و مدارس عالی. 6- رتبه های دانشیاری از 1 تا 10 ویژۀ دانشیاران دانشگاه یا مدارس عالی. 7- رتبه های دبیری از 1 تا 10 مخصوص دبیران و معلمان فرهنگ که بیشتر بکار تدریس در مدارس متوسطه مشغول میباشند. 8- رتبه های آموزگاری ویژۀ آموزگاران فرهنگ که در مدارس ابتدائی خدمت می کنند و بیشتر دیپلمه میباشند. 9- رتبه های کمک آموزگاری ویژۀ معلمان فرهنگ که در مدارس ابتدایی تدریس می کنند ولی دیپلم متوسطه ندارند.
- بی رتبگی، نداشتن پایه و مرتبه.
- بی رتبه، بی پایه. بدون درجه و مرتبه.
- عالی رتبه، بلندپایه. والامقام. که پایۀ بلند و عالی دارد. که مقام شامخ و بلندی دارد: مأمور عالی رتبۀ وزارت دارایی...
- هم رتبه، همپایه. همشأن. هم مقام. که از حیث پایه و رتبه برابر باشند.
، نردبان پایه. (دهار)
- رتبه
پایه، مقام، درجه
- رتبه ((رُ بَ یا بِ))
درجه، منزلت، مقام، درجه ای از درجات اداری، فرهنگی، قضایی یا نظامی که حقوق ماهیانه خاص به حساب آن تعلق می گیرد. اشل، پایه، جمع رتب
- رتبه
تراز، رده، دهناد، رسته
- رتبه
اشل، پایگاه، پایه، جاه، درجه، مرتبه، مقام، منزلت
- رتبه
رتبةً
- رتبه
Rank
- رتبه
rang
- رتبه
rango
- رتبه
ранг
- رتبه
Rang
- رتبه
ранг
- رتبه
rang
- رتبه
排名
- رتبه
classificação
- رتبه
শ্রেণী
- رتبه
رتبہ
- رتبه
อันดับ
- رتبه
cheo
- رتبه
rütbe
- رتبه
순위
- رتبه
ランク
- رتبه
rango
- رتبه
peringkat
- رتبه
श्रेणी
- رتبه
rang
- رتبه
דרגה
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
مقام، منزلت، پایه، بار، دفعه، در تصوف هر یک از مراحل سلوک، طبقۀ ساختمان
(تُ تُبْ بَ)
لغت نامه دهخدا
راه مانندی کوفته و پاسپرده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). راه مانندی که مرد آنرا پیماید. (اقرب الموارد) (المنجد). یقال: اتخذ ترتبهً، ای شبه طریق یطأه. (منتهی الارب)
(اَتَ بَ)
لغت نامه دهخدا
مقیاس حجم ایران قدیم و آن بر دو قسم است: ارتبۀ مادی، معادل 51 لیتر و 84 صدیک و ارتبۀ پارسی معادل 55 لیتر و هشت صدیک. (ایران باستان ص 166، 438، 1476 و 1598) ، بانگ کردن. (زوزنی). غریدن. غریدن آسمان. بانگ کردن ابر، بانگ کردن اشتر، آوازهای درهم و سخت چون آواز لشکری و سیلی
