معنی ذومصه - جستجوی لغت در جدول جو

ذومصه

لغت نامه دهخدا

(غُصْ صَ)

گلوگیر. با غصّه: و طعاماً ذاغصه و عذابا الیماً. (قرآن 73 13/) و طعامی گلوگیر و شکنجۀ دردناک. (تفسیر ابوالفتوح ج 5 ص 415). و در تفسیر آن گوید: و طعامی با غصه که در گلوها بماند فرو نشود و بالا نیاید یقال غص باللقمه و شرق بالماء و شجی بالعظم اذا بقی فی الحلق. وطعام اهل دوزخ غسلین و زقوم باشد. (ایضاً ص 419)

لغت نامه دهخدا

ذومله

(مِلْ لَ)

بستوه آمده

لغت نامه دهخدا

ذومصر

(مِ)

در المرصع آمده است: لقب یکی از رواه حدیث در اضاحی است. و در منتهی الارب آرد: یزید ذومصر محدثی است. در اصطلاح علم حدیث، محدث به فردی گفته می شود که احادیث صحیح را از سایر روایات تمیز می دهد و آن ها را به دقت به نسل های بعدی منتقل می کند. به عبارت دیگر، محدث کسی است که روایت های پیامبر اسلام را جمع آوری کرده، بررسی و تطبیق می کند و در صورت صحت، آن ها را نشر می دهد. این کار نیازمند دقت در بررسی سند، متن، و شرایط راویان است.

لغت نامه دهخدا

ذومره

(مِرْ رَ)

صاحب توانائی. ذوقوه. توانگر. قوی. ذومنظر: ذومره فاستوی. (قرآن 53 / 6) ، صاحب توانائی پس راست رو. (تفسیرابوالفتوح ج 5 ص 161) و در تفسیر آن گوید: ذومره، ای ذوقوه و اصل او از امرالحبل اذا حکم فتله مراراً ومنه قول النبی علیه السلام: لاتحل الصدقه لغنی و لالذی مره سوی. گفت صدقه حلال نباشد هیچ توانگر را و نه هیچ قوی تن درست را. و رجل مریر، ای قوی. قال الشاعر:
تری الرجل النحیف فیزدریه
و فی اثوابه جلد مریر.
...... قطرب گفت عرب مرد قوی را ذومره خوانند چنانکه شاعر گفت:
قد کنت قبل لقائکم ذامره
عندی لکل تخاصم مراته.
..... عبداﷲ عباس گفت ذومره، ای ذومنظر. حسن قتاده گفت: ذوخلق طویل، خداوند بالای دراز بود فاستوی یعنی تمام خلق و نکوصورت و تمام بالا. (تفسیر ابوالفتوح ج 5 ص 173)

لغت نامه دهخدا

ذومره

(مِرْ رَ)

لقب جبرائیل است. روح الامین. ناموس. طاووس الملائکه

لغت نامه دهخدا

ذوغصه

گلوگیر

فرهنگ لغت هوشیار

معنی ذومصه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما