معنی ذودم - جستجوی لغت در جدول جو

ذودم

لغت نامه دهخدا

دارای دو دم یا دو لبه مثلاً شمشیر دودم

(دُ وَ دِ)

آب سرخی که از درخت یز و یا درخت طلح بیرون می آید. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از آنندراج) (از اقرب الموارد). دوادم. (آنندراج) (تحفۀ حکیم مؤمن). رجوع به دوادم شود

لغت نامه دهخدا

دودم

(دُ دَ)

دارای دودم و دولبه. (ناظم الاطباء). که از دو سوی ببرد. دارای دولبۀ تیز و بران. دودمه. دولبه.
- شمشیر یا تیغدودم، تیغ و شمشیر با دولبۀ برنده و تیز. دولب. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

گودم

(گَ / گُودُ)

گاودم. جاودم. رجوع به گاودم شود

لغت نامه دهخدا

نودم

(نَ وَ دُ)

عدد ترتیبی برای نود. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

ذود

(ذُوْ وَ)

جمع واژۀ ذائد

لغت نامه دهخدا

ذود

(ذَ)

جماعت سه شتر ماده تا ده یا پانزده یا بیست یا سی یا مابین دو و نه و واحد و جمع در آن یکسان است یا آن جمعی است بی واحد و یا واحد است و جمع آن اذواد است ودر مثل آمده است: الذود الی الذود ابل. و شیخ اجل سعدی علیه الرحمه آنرا بدین صورت ترجمه کرده است: اندک اندک خیلی گردد و قطره قطره سیلی. و کلمه اندک مرکب از اند بمعنای چند و کاف تصغیر است و ذود در مثل عربی و خیل در ترجمه شیخ سعدی ترجمه ابل است یعنی جماعت و خیل شتران چه در استعمال فارسی زبانان خیل اعم از اسب و غیر اسب است: بود مشکین موئی از خیل زنان. و کلمه خیلی به معنی بسیار که در تداول عوام و بعضی نویسندگان معاصر بمعنای بسیار استعمال میشود از ساخته های عوام است و فصحا هیچوقت آنرا بدین معنی بکار نبرده اند یعنی غلط است. ج، اذواد. (مهذب الاسماء). و در ذیل دزی آمده است: ذود، گلۀ گاو. رمۀ گوسفند

جماعت سه شتر ماده تا ده یا پانزده یا بیست یا سی یا مابین دو و نه و واحد و جمع در آن یکسان است یا آن جمعی است بی واحد و یا واحد است و جمع آن اَذواد است ودر مثل آمده است: الذود الی الذود ابل. و شیخ اجل سعدی علیه الرحمه آنرا بدین صورت ترجمه کرده است: اندک اندک خیلی گردد و قطره قطره سیلی. و کلمه اندک مرکب از اند بمعنای چند و کاف تصغیر است و ذود در مثل عربی و خیل در ترجمه شیخ سعدی ترجمه ابل است یعنی جماعت و خیل شتران چه در استعمال فارسی زبانان خیل اعم از اسب و غیر اسب است: بود مشکین موئی از خیل زنان. و کلمه خیلی به معنی بسیار که در تداول عوام و بعضی نویسندگان معاصر بمعنای بسیار استعمال میشود از ساخته های عوام است و فصحا هیچوقت آنرا بدین معنی بکار نبرده اند یعنی غلط است. ج، اذواد. (مهذب الاسماء). و در ذیل دزی آمده است: ذود، گلۀ گاو. رمۀ گوسفند

لغت نامه دهخدا

ذود

(تَ قَ طُ)

راندن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) (دهار) دفع. طرد، دور کردن. ذیاد. سوق. راندن. چنانکه شتران را، دفاع و حمایت از حسب و اهل و مانند آن

لغت نامه دهخدا

دودم

دولبه، از دو سو ببرد

فرهنگ لغت هوشیار

گودم

آنچه بشکل دم گاو باشد: سیه چشم و بور ابرش و گاودم سیه خایه و تند و پولاد سم. (فردوسی در وصف رخش رستم)، نای رویین که بهیئت دم گاو بود و در جنگ آنرا بصدا در میاوردند کرنای کوچک نفیر: بدرید کوه از دم گاو دم زمین آمد از سم اسبان بخم، دم گاو ختایی (کژ گاو) پرچم. یا جقه گاو دم. جقه ای که از دم گاو ختایی میساختند: یکی از رومیان نیزه با او (به قنبراوغلی) میرساند جقه گاو دم که دو سر داشته با دستارش افتاده بود

فرهنگ لغت هوشیار

مودم

راست کننده، دوستی دهنده

فرهنگ لغت هوشیار

نودم

عدد ترتیبی برای نود

فرهنگ لغت هوشیار

خودم

دم خوک، نوعی علف در شالی زار

فرهنگ گویش مازندرانی

معنی ذودم - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما