معنی ذوالکتیفه - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(ذُلْ کَ هََ)

شمشیر نیک برّان، که بر هر چه افتد بدونیم کند

(ذُلْ فَ)

موضعی است میان مدینه و تبوک. و صاحب معجم البلدان در ذیل کلمه حوصاء گوید: حوصاء، موضعٌ بین وادی القری و تبوک... و مسجدٌ آخر بذی الجیفه من صدر حوصاء..

(ذُلْ کَ تِ)

لقب ابی السمط مروان بن سلیمان بن یحیی بن یزید بن مروان بن الحکم. لقب ببیت قاله. رجوع بکلمه کتف در تاج العروس شود