معنی ذوالهلالین - جستجوی لغت در جدول جو

ذوالهلالین(ذُلْ هَِ لَ)

لغت نامه دهخدا

(ذُشْ شِ لَ)

لقب عمر بن عمرو. صحابی است واو در غزوۀ بدر شهید شد (از قاموس الاعلام ترکی). در منابع حدیثی و تاریخی، صحابی عنوانی است که به کسی داده می شود که در زمان حیات پیامبر اسلام (ص) با او دیدار داشته، به دین اسلام گرویده و مسلمان از دنیا رفته باشد. این افراد از مهم ترین پایه های انتقال آموزه های نبوی به نسل های بعد هستند. تحلیل شخصیت و عملکرد صحابه یکی از موضوعات اصلی در علم رجال، تاریخ اسلام و فقه است.
لقب عبدالله بن عمر بن فضلهالخزاعی المکّی است. و او درک صحبت رسول صلوات الله علیه کرده است. و از آن او را ذوالشمالین گویند که به هر دو دست کار می کرد. (از انساب سمعانی)
عماره بن عبدعمرو یا عمرو بن عبد عمرو یا عمیر بن عبد عمرو صحابی، عم ّ سائب مطعون. وی در غزوۀ بدر بشهادت رسید. رجوع به ذوالشمالین لقب عمر بن عمرو شود

لغت نامه دهخدا

ذوالشمالین

(ذُشْ شِ لَ)

سیوطی در المزهرگوید: او ذوالیدین است و هو صاحب الحدیث فی السهو

لغت نامه دهخدا

معنی ذوالهلالین - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما