معنی ذوالطبیین - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(ذُطْ طِ بَ سَ)

نام موضعی است در شعر مالک بن الریب. عقدالفرید جزو3 ص 199

(ذُطْ طُفْ یَ تَ)

نوعی از مار خبیث که بر پشت دو خط کشیده دارد مانند دو برگ مقل

(ذُطْ طَ رَ فَ)

نوعی مارسیاه که دو نیش دارد یکی بدهان و دیگری در دم و بهردو گزد و گزیدۀ او زنده نماند. (از منتهی الارب)

(ذُطْ طُرْ رَ تَ)

شب، از آنروی که اوّل و آخر آن سرخ است

(ذُشْ شِ لَ)

لقب عامر بن عمرو بن حارث و این لقب از آن بوی دادند که او را دو پسر در یک بطن آمد

لقب عمرو بن ربیعه بن عمرو. قاله ابن الکلبی. (از المرصع ابن الاثیر)

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما