- ذوالصویر (ذُصْ صُ وَ)
ناحیتی از عقیق مدینه است. عقیلی راست:
ظرابّی منتفه لحاها
تسافد فی اثائب ذی صویر.
(معجم البلدان یاقوت)
ظرابّی منتفه لحاها
تسافد فی اثائب ذی صویر.
(معجم البلدان یاقوت)
معنی ذوالصویر - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(ذُنْ نُ وَ رَ)
لغت نامه دهخدا
لقب عامر بن عبدالحرث شاعر، لقب مکمل بن دوس قواس یا کمانساز، لقب متمم بن نویره صحابی است و او وبرادرش مالک بن نویره هر دو شاعرند. (منتهی الارب). صحابه افرادی بودند که در جریان نزول وحی، شاهد زنده ی اتفاقات تاریخی اسلام بودند. حضور این افراد در کنار پیامبر باعث شد سنت نبوی از طریق آنان به نسل های بعد منتقل شود. اصطلاح «صحابی» در منابع اسلامی، منزلتی ویژه دارد و به افراد خاصی تعلق می گیرد.
(ذُزْ زُ وَ)
لغت نامه دهخدا
موضعی است از دیار عامر بن صعصعه نزدیک حاجر. و آن از منازل حاج کوفه است. حارث بن عمرالفزاری گوید:
حتّی استغاثوا بذی الزویل و لا ال
...عرجاء من کل ّ عصبه جرز.
(معجم البلدان یاقوت)
حتّی استغاثوا بذی الزویل و لا ال
...عرجاء من کل ّ عصبه جرز.
(معجم البلدان یاقوت)
(ذُنْنو)
لغت نامه دهخدا
لقب طفیل بن عمرودوسی صحابیست. آنگاه که رسول اکرم وی را بدعوت بنودوس بمسلمانی میفرستاد در حق وی دعا کرد و فرمود، اللهم نورله، فسطع نور بین عینیه فقال اخاف ان یکون مثله. (ای عقوبه و نکالاً او عبرهً) فتحول الی طرف سوطه فکان یضی ٔ فی اللیله المظلمه. و نسب او را برخی طفیل بن عمرو بن طریف بن العاص گفته اند. رجوع به امتاع الاسماع جزو 1 ص 28 شود. و در استیعاب ج 1 ص 173نام او عبدالله بن الطفیل الازدی ثم الدوسی آمده است
(ذُنْ نو)
لغت نامه دهخدا
لقب عامر بن عبدالحرث بن نغیض شاعر است. ذکره الامدی. (نقل از حاشیۀ نسخۀ خطی المرصع)
لقب عبدالرحمن بن ربیعه الباهلی. و او را ترک بزمان عمر در باب الابواب بکشتند
لقب سراقه بن عمرو. از المرصعبن اثیر خطی و او از ابن ماکولا روایت میکند
لقب عبدالرحمن بن ربیعه الباهلی. و او را ترک بزمان عمر در باب الابواب بکشتند
لقب سراقه بن عمرو. از المرصعبن اثیر خطی و او از ابن ماکولا روایت میکند
