- ذوالسبله (ذُسْ سَ بَ لَ)
لقب خالد بن عوف بن فضله که از رئیسان عرب است. (منتهی الارب)
معنی ذوالسبله - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(ذُلْ عُ رَ)
لغت نامه دهخدا
لقب ربیعه بن جریش است. ابن اثیر در المرصع گوید: لقب ربیعه بن الجریش بن کعب بن ربیعه بن عامر بن صعصعه. و العبره خرزه کان یلبسها بمنزلهالتاج. ذکره ابن الکلبی. و رجوع به منتهی الارب در کلمه عبر شود
(ذُرْ رَ لَ)
لغت نامه دهخدا
لقب عامر بن مالک بن حسم و لقب عامر بن زید منات. ذکرهما ابن الکلبی. (از حاشیۀ کتاب خطی المرصّع ابن اثیر)
(ذُلْ حِ کَ)
لغت نامه دهخدا
ابن ذوالحبکه، شاعری است عرب را. و او از رؤسای اهل فتن در قتل عثمان است. رجوع به کلمه دنباوند در معجم البلدان یاقوت شود
(ذُلْ بِرْ رَ)
لغت نامه دهخدا
در المرصع ابن الأثیر (نسخۀ خطی منحصر در دسترس ما) این صورت آمده است و گوید نام مردی است از بنی تغلب بن ربیعه و وجه تلقیب این است که بر بشرۀ بینی وی مویهای درشت بود که او را به بره مانند می کرد و بیتی از عمرو بن کلثوم آورده که در نسخه لا یقرء است و بازگوید گاه از آن کعب بن زهیر را اراده کنند.
ابن عوف بن فضله ملقب به ذوالسبله. وی از رئیسان عرب است. (از منتهی الارب)
