- ذوالبحور (ذُلْ بُ)
شعر که آن را به سه بحر و بیشتر توان خواندن
معنی ذوالبحور - جستجوی لغت در جدول جو
- ذوالبحور ((~. بُ حُ))
شعری که دارای سه بحر شعری یا بیشتر باشد
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
لقب عوف بن عامر بن ربیعه. (المرصع ابن الاثیر از ابن الکلبی)
(ذُنْنو)
لغت نامه دهخدا
لقب طفیل بن عمرودوسی صحابیست. آنگاه که رسول اکرم وی را بدعوت بنودوس بمسلمانی میفرستاد در حق وی دعا کرد و فرمود، اللهم نورله، فسطع نور بین عینیه فقال اخاف ان یکون مثله. (ای عقوبه و نکالاً او عبرهً) فتحول الی طرف سوطه فکان یضی ٔ فی اللیله المظلمه. و نسب او را برخی طفیل بن عمرو بن طریف بن العاص گفته اند. رجوع به امتاع الاسماع جزو 1 ص 28 شود. و در استیعاب ج 1 ص 173نام او عبدالله بن الطفیل الازدی ثم الدوسی آمده است
(ذُنْ نو)
لغت نامه دهخدا
لقب عامر بن عبدالحرث بن نغیض شاعر است. ذکره الامدی. (نقل از حاشیۀ نسخۀ خطی المرصع)
لقب عبدالرحمن بن ربیعه الباهلی. و او را ترک بزمان عمر در باب الابواب بکشتند
لقب سراقه بن عمرو. از المرصعبن اثیر خطی و او از ابن ماکولا روایت میکند
لقب عبدالرحمن بن ربیعه الباهلی. و او را ترک بزمان عمر در باب الابواب بکشتند
لقب سراقه بن عمرو. از المرصعبن اثیر خطی و او از ابن ماکولا روایت میکند
چند سنگه چامه ای که آن را بتوان در سنگ های گوناگون خواند شعری که بتوان آنرا در سه بحر یا بیشتر خواند
