جدول جو
جدول جو

معنی ذوالاکله - جستجوی لغت در جدول جو

ذوالاکله
(ذُلْ اُ لَ)
لقب حسان بن ثابت است
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

ذوالنخله
(ذُنْ نَ لَ)
لقب عیسی بن مریم علی نبینا و علیه السلام
لغت نامه دهخدا
ذوالشکوه
(ذُشْ شَکْ وَ)
لقب عبدالرحمن بن حنظله بن کعب بن ثعلبه. سمی بذلک لأنه کان تکوّر معه شکوه اذاقاتل. قاله ابن الکلبی. از حاشیۀ المرصع خطی
لغت نامه دهخدا
ذوالسبله
(ذُسْ سَ بَ لَ)
لقب خالد بن عوف بن فضله که از رئیسان عرب است. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
ذوالرحله
(ذُرْ رَ لَ)
لقب عامر بن مالک بن حسم و لقب عامر بن زید منات. ذکرهما ابن الکلبی. (از حاشیۀ کتاب خطی المرصّع ابن اثیر)
لغت نامه دهخدا
ذوالکلب
(ذُلْ کَ)
شاعری است و در معجم البلدان یاقوت ذیل (ضریحه) آرد: موضعی است در شعر عمرو ذی الکلب الهذلی:
فلست لحاصن ان لم ترونی
ببطن ضریحه ذات النجال
لقب عمرو بن عجلان، لقب عمرو بن معاویه
لغت نامه دهخدا
ذوالکل
(ذُلْ کُلْل)
دورۀ نغمات هشتگانه. گام
لغت نامه دهخدا
ذواکله
(اُلَ)
سخن چین. غیبت کننده. نمام. خبرکش
لغت نامه دهخدا
ذوالکل
بازه هنگام زبانزد خنیا فاصله هنگام (اکتاو) یا ذوالکل و الاربع. یازدهم دست است که از ده فاصله تشکیل میشود. یا ذوالکل و الخمس. دوازدهم دست است که از یازده فاصله تشکیل می شود
فرهنگ لغت هوشیار