معنی ذوالاراکه - جستجوی لغت در جدول جو

ذوالاراکه

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

ذوالقرابه

(ذُلْ قَ بَ)

کس. خویش. نزدیک. ج، ذوی القرابه. ذوی القرابات، کسان. خویشان. نزدیکان

لغت نامه دهخدا

ذوالراحه

(ذُرْ را حَ)

لقب شمشیر مختار بن ابی عبید

لغت نامه دهخدا

ذوالبرکه

(ذُلْ بَ رَ کَ)

صاحب برکت، خداوند برکت. ذوالنزل، دارای سفرۀ طعام، خداوند خوان گسترده

لغت نامه دهخدا

تصویری از ذوالقرابه — تصویر ذوالقرابه

ذوالقرابه

خویشاوند

فرهنگ لغت هوشیار

ذوالاربعه

آنست که در چهار نغمه افتد و بعبارت دیگر فاسله چهارم دست است، شعبه ایست از موسیقی مناسب با (راست) و (زنگوله)، کلمه ای که لام الفعل آن از حروف عله باشد ناقص

فرهنگ لغت هوشیار