معنی ذوالاجماع - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(ذُلْ اَ)

خداوند کانازها. دارای کاردها. صاحب طلعها، گل یخ. (و به این معنی مستحدث است)

(ذُلْ اَ)

خداوند برها. صاحب پهلوها. دارای ضلعها

(پَ دَ)

مرکّب از: ب + ال + اجماع، همه باهم. بطور اجماع. (ناظم الاطباء)، همگروه. و رجوع به اجماع شود

(ذُلْ جُ)

ابرق ذوالجموع، موضعی است قرب کلاب. عمرو بن لجا گوید:
با برق ذی الجموع غداه تیم
تقودک بالحشاشه و الجدیل.
(از معجم البلدان یاقوت)

(ذُلْاَ رَ)

نام محلی است شاعر گوید:
ظباء ذی الأجرع من رامه
رحن و خلفنک بالأبرق.
(از المرصع)

همه با هم، بطور اجماع

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما