معنی ذواحثال - جستجوی لغت در جدول جو

ذواحثال

لغت نامه دهخدا

ذواخثال

(اَ)

وادئی است بنی اسد را میان بصره و ثعلبیه آن را اخثال نیز گویند. (المرصع ابن الاثیر)

لغت نامه دهخدا

ذوالخال

(ذُلْ)

نام موضعی یا کوهی به نزدیکی نجد

لغت نامه دهخدا

ذوالحال

(ذُلْ)

خداوند حال. دارای حال. کلمه ای که حال برای اوست: جائنی زیدٌ راکباً، راکباً حال است زید را و زید ذوالحال باشد

لغت نامه دهخدا

ذواثیل

(اُ ثَ)

ذواثیل بنی جعفر، موضعی است قرب مدینه میان بدر و وادی الصفراء و بدان جا چشمۀ آبی است بنوجعفر را و نخل بسیار دارد و آن را اثیل نیز گویند چنانکه در شعر قتیله بنت النصر آمده است:
یا راکباً ان الاثیل مظنه
من صبح خامسه و انت موفق.
(المرصّع)

ذواُثیل بنی جعفر، موضعی است قرب مدینه میان بدر و وادی الصفراء و بدان جا چشمۀ آبی است بنوجعفر را و نخل بسیار دارد و آن را اُثیل نیز گویند چنانکه در شعر قتیله بنت النصر آمده است:
یا راکباً ان الاثیل مظنه
من صبح خامسه و انت موفق.
(المرصّع)

لغت نامه دهخدا

ذوحوال

(حَ)

یکی از ملوک حمیر و از اذواء است

لغت نامه دهخدا

احثال

(طَ لَخوا / خا)

احثال دهر، موافقت نکردن زمانه، جمع واژۀ حجر

لغت نامه دهخدا

احثال

(اَ)

یوم ذی احثال، وقعه ای است بین بنوتمیم و بکر بن وائل و مشهور است. (مراصد)

لغت نامه دهخدا

معنی ذواحثال - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما