معنی ذقناء - جستجوی لغت در جدول جو

نیزه گر و صاحب آن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). صاحب القناه ای الرمح. (اقرب الموارد) ، کاریزکن. (مهذب الاسماء) (دهار) : و قناء آن را بر آن داشت، مالی بسیار بر آن خرج کرد. (تاریخ قم ص 42)

لغت نامه دهخدا

قناء

(قَ)

خوشه. ج، اقناء، جانب دیوار که سایه بر وی رجوع کند. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

قناء

(رُ)

آمیختن شیر را به آب، سیاه کردن ریش را یا خضاب کردن بحنا، کشتن کسی را یا وادار کردن او را بر کشتن دیگری، افکندن پوست را در دباغت. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ذناء

(ذَنْ نا)

تأنیث اذن. و زنی که حیض او بازنایستد. زنی که حیض او نبرد، زنی که آب بینی او از هر دو نای بینی روان باشد

لغت نامه دهخدا

معنی ذقناء - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما