- ذرٔآء (ذَ)
تأنیث اذرء (شاید معرّب زال) زن پیر، عناق ذرٔآء، آن بزیچۀ ماده که هر دو گوش وی خجک دارد و دیگر بدنش سیاه بود یا آنکه در سر وی سپیدی بود. گوسپند یا اسپ ماده که هر دو گوش وی خجک دارد و سایر بدنش سیاه بود. یا آنکه در سر وی سپید باشد، و صاحب مهذب الاسماء گوید: شاه ذرآء، گوسفندی تن سیاه و گوش سپید و سیاه
