معنی ذرف در لغت نامه دهخدا

ذُرفان. ذُروفان. ذروف. ذَریف. تِذراف. روان گردیدن سرشک. بردویدن اشک. رفتن اشک از چشم. رفتن اشک و جز آن. (زوزنی). ذرفت عینیه، روان شد اشک چشم او، روان کردن: ذرفت العین دمعها، روان کرد چشم اشک خود را، جاری و روان شدن و دویدن و جاری و روان کردن آب و هر مایعی دیگر

معنی ذرف در فرهنگ لغت هوشیار

روانی اشک، روان شدن آب روانی

معنی ذرف - جستجوی لغت در جدول جو

ذرف

لغت نامه دهخدا

ذرف

فرهنگ لغت هوشیار

شرف

(پسرانه)

بزرگواری، برتری

فرهنگ نامهای ایرانی

مذرف

(مُ ذَرْ رِ)

اشک ریزنده. (ناظم الاطباء) (متن اللغه) (اقرب الموارد). نعت فاعلی است از تذریف. رجوع به تذریف شود، فزون آینده بر صد. (آنندراج). زائد بر صد. (ناظم الاطباء) : ذرفت علی الماءه، زاد و منه: ها انا الاّن قد ذرّفت علی الخمسین. (اقرب الموارد). رجوع به تذریف شود

اشک ریزنده. (ناظم الاطباء) (متن اللغه) (اقرب الموارد). نعت فاعلی است از تذریف. رجوع به تذریف شود، فزون آینده بر صد. (آنندراج). زائد بر صد. (ناظم الاطباء) : ذرفت علی الماءه، زاد و منه: ها انا الاَّن قد ذَرَّفْت ُ علی الخمسین. (اقرب الموارد). رجوع به تذریف شود

لغت نامه دهخدا

مذرف

(مَ رَ)

واحد مذارف است به معنی مدامع. (از اقرب الموارد). رجوع به مذارف شود

لغت نامه دهخدا

ذرفان

(تَ صُ)

ذرف. رفتن اشک و جز آن. (زوزنی)

لغت نامه دهخدا

ژرف

عمیق، گود، خواه دریا باشد و خواه چاه

معنی ذرف - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما