معنی ذحمله - جستجوی لغت در جدول جو

ذحمله

لغت نامه دهخدا

حامل ها، حمل کنندگان، میوده داران، جمع واژۀ حامل

یورش، هجوم در جنگ،
در پزشکی صرع، در پزشکی اختلال ناگهانی در یکی از اعضای بدن مانند قلب یا مغز،
کنایه از اعتراض یا انتقاد شدید
حمله آوردن: هجوم آوردن، یورش آوردن
حمله بردن: هجوم بردن، یورش بردن
حمله کردن: هجوم بردن، یورش بردن

یورش، هجوم در جنگ،
در پزشکی صرع، در پزشکی اختلال ناگهانی در یکی از اعضای بدن مانند قلب یا مغز،
کنایه از اعتراض یا انتقاد شدید
حَمله آوردن: هجوم آوردن، یورش آوردن
حَمله بردن: هجوم بردن، یورش بردن
حَمله کردن: هجوم بردن، یورش بردن

فرهنگ فارسی عمید

ذحلمه

(تَ)

ذبح کردن، فراهم آوردن

لغت نامه دهخدا

ذرمله

(تَ طُ)

ریخ زدن. سلح، نان خاکسترآلود از تنور بیرون کردن تا زود پیش مهمان نهند

لغت نامه دهخدا

ذامله

(مِ لَ)

شتر عیبناک. ج، ذوامل

لغت نامه دهخدا

ذمحله

(تَ قَدْ دُ)

غلطانیدن. غلطانیدن چیزی را. ذحمله. دحرجه

لغت نامه دهخدا

ذومله

(مِلْ لَ)

بستوه آمده

لغت نامه دهخدا

محمله

(مَ اَ مَ)

دهی است از دهستان خنج بخش مرکزی شهرستان لار، واقع در 138هزارگزی باختر لار در دامنۀ شمال کوه زنگو، با 143 تن سکنه. آب آن از چاه و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7)

معنی ذحمله - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما