معنی ذامط - جستجوی لغت در جدول جو

ذامط

لغت نامه دهخدا

(مِ)

خوشبو. منه: لبن خامط، شیر خوشبوی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). سقاء خامط، خیک خوشبوی. (منتهی الارب) (آنندراج) ، شیر یا خیکی که بوی نبق و سیب گرفته باشد. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

سامط

(مِ)

شیر ترش یا شیری که حلاوت تازگی از وی رفته باشد و هنوز مزه نگردانیده. (منتهی الارب) (آنندراج) (اقرب الموارد) ، نان بی نمک. (مهذب الاسماء) ، آب جوشیده آمده که بریان کند چیزی را. الماء المغلی الذی یسمط الشی ٔ. (اقرب الموارد) ، آنچه آویخته باشد بریسمانی که پس آن است، المعلق الشی ٔ بحبل خلفه. (اقرب الموارد)

شیر ترش یا شیری که حلاوت تازگی از وی رفته باشد و هنوز مزه نگردانیده. (منتهی الارب) (آنندراج) (اقرب الموارد) ، نان بی نمک. (مهذب الاسماء) ، آب جوشیده آمده که بریان کند چیزی را. الماء المغلی الذی یَسْمطُ الشی ٔ. (اقرب الموارد) ، آنچه آویخته باشد بریسمانی که پس آن است، المعلق الشی ٔ بحبل خلفه. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

شامط

(مِ)

دیگ بزرگ که گنجایش یک گوسپند با دیگ افزار دارد. (ازاقرب الموارد) (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ذأط

(تَ فَوْ وُ)

ذأطه. ذبح کردن، خوه کردن. (تاج المصادر بیهقی) ، سخت خبه کردن چنانکه زبان خبه شده بیرون افتد، ذاط اناء، پر کردن آوند و پر شدن آوند. (لازم و متعدی است) مشک پر کردن. (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

ذامی

شکار به تیر افکنده، مذماه

لغت نامه دهخدا

ذامل

(مِ)

نامی از نامهای مردان عرب است

لغت نامه دهخدا

ذاعط

(عِ)

نعت فاعلی از ذعط. موت ذاعط، مرگ شتاب. موت ذعوط

لغت نامه دهخدا