جدول جو
جدول جو

معنی ذآلیل - جستجوی لغت در جدول جو

ذآلیل
(ذَ)
جمع واژۀ ذئلان و ذؤلان
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از ذلیل
تصویر ذلیل
پست و زبون، خوار
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از ثآلیل
تصویر ثآلیل
ثؤلول، زگیل، ضایعۀ پوستی کوچک سفت و سخت که روی پوست بدن پیدا می شود اما درد ندارد، سگیل، وردان، واروک، واژو، بالو، تاشکل، گندمه، آزخ، زخ، زوخ، آژخ، ژخ
فرهنگ فارسی عمید
(ثَ)
جمع واژۀ ثؤلول. آژخها. ازخها و آن را به هندی سه گویند. (غیاث اللغه). زگیلها، ثآلیل لسان، درشتی هائی که بر بشرۀ زبان است
لغت نامه دهخدا
(ذَ)
جمع واژۀ ذئلان و ذؤلان
لغت نامه دهخدا
(ذِلْ لی)
ذلیل کننده. مذل ّ
لغت نامه دهخدا
(ذَ)
خوار. (دهار). مهین. زبون. حقیر. داخر. مقابل عزیز، ارجمند، باارج. ج، اذلّه، ذلال، اذلاّء:
بی دل شود عزیز، که گردد ذلیل و خوار.
فرخی.
آلتونتاشیان همه ذلیل شدند و برافتادند. (تاریخ بیهقی ص 706).
خوکی زدر درآمد در پوست میش پنهان
بگریخته ز شیران مانده ذلیل و مسکین.
ناصرخسرو.
مر دانش را ذلیل چو گرشاسب و روستم
راعیش را رهی چو بلیناس و دانیال.
ناصرخسرو.
با سبکسار کس، مکن صحبت
تا نمانی حقیر و خوار و ذلیل.
ناصرخسرو.
امروز من چو خار و گیاام ذلیل و پست
از باغ بخت چون کندم هر زمان بلا.
مسعودسعد.
رأی او را ذلیل گشته قدر
عزم او را مطیع گشته قضا.
معزی.
اقوال پسندیده مدروس گشته... و مظلوم محق ّ ذلیل و ظالم مبطل عزیز. (کلیله و دمنه). وجود مبارک خود را ذلیل عزت و اسیر شوکت و رهین منّت بیگانه نساخت. (ترجمه تاریخ یمینی چ طهران ص 447).
بر من از صد هزار عزت بیش
آنکه باشم ذلیل و خوارتو من.
عطار.
، گنه کار، رام. مطیع. نرم. (دهار). آسان. ذل ّ ذلیل، خوارکننده یا بسیار خوارکننده، ذلیل گردیدن. اعتراف. لشو. انقماع، اقهار، ذلیل گردانیدن. تذلیل. اضراع. کأص. اعیاء. اقماع
لغت نامه دهخدا
تصویری از ذلیل
تصویر ذلیل
زبون، حقیر، خوار، پست
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از ذلیل
تصویر ذلیل
((ذَ))
خوار، زبون، جمع اذلاّء یا اذلّه
ذلیل مرده: دشنامی است کسان را
فرهنگ فارسی معین
پست، حقیر، خوار، دون، زبون، فرومایه، متذلل، مغلوب، ناکس
متضاد: عزیز
فرهنگ واژه مترادف متضاد
رذیل، تحقیر شده
دیکشنری اردو به فارسی