معنی دییٔ - جستجوی لغت در جدول جو

دییٔ

لغت نامه دهخدا

سییٔ

(سَیْ یِءْ)

زشت. بد.
- سیی ءالخلق، بدخلق.
- سیی ءالظن، بدگمان. بدباور. رجوع به سیئات شود.
، قحط و عذاب. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

دفیٔ

(دَ فِءْ)

جامۀ گرم پوشیده. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). دفی ٔ (د) . و رجوع به دفی ٔ (د) شود

لغت نامه دهخدا

دفیٔ

(دَ)

مستدفی و جامۀ گرم پوشیده. (از اقرب الموارد). دفی ٔ (د ف ء) . و رجوع به دفی ٔ (د ف ء) شود، یوم دفی ٔ، روز گرم، و نیز جامه و خانه را گویند، یعنی جامه و خانه گرم. (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

دنیٔ

(دَ)

مرد فرومایۀ پلید. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). فرومایه. پست. دون. خسیس. در تداول فارسی زبانان به حذف همزۀ آخر آید. (یادداشت مؤلف). رجوع به دنی شود، بی باک. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، حقیر و خوار. ج، ادناء، دناء. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

مرد فرومایۀ پلید. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). فرومایه. پست. دون. خسیس. در تداول فارسی زبانان به حذف همزۀ آخر آید. (یادداشت مؤلف). رجوع به دنی شود، بی باک. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، حقیر و خوار. ج، ادناء، دِناء. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

هییٔ

اسم مصدر است هأهاءه را، (منتهی الارب)،
به طعام و شراب خواندن، بر آب خواندن شتر را، (اقرب الموارد)، رجوع به هیی ٔ شود

لغت نامه دهخدا

هییٔ

(هََ یْ یِءْ)

رجل ٌ هیی ٌٔ مرد نیکو پیکر و هیأت. (منتهی الارب). حسن الهیئه. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

هییٔ

(کَ)

آماده گردیدن جهت کاری، ساختن هیأت چیزی را، نیکو و خوش پیکر گردیدن. (منتهی الارب) ، به طعام و شراب خواندن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، بر آب خواندن شتر را. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). هی ٔ، یا هیی ٔ مالی، کلمه تعجب است به معنی آگاه باش، یا اسم فعل است به معنی تنبه چون صه به معنی اسکت. (منتهی الارب). کلمه تأسف و افسوس است بر چیزی که از میان رفته باشد و گویند کلمه تعجب است و گویند اسم فعل است به معنی آگاه باش که مبنی است بر حرکت در ساکن یا بر فتح. (اقرب الموارد)

آماده گردیدن جهت کاری، ساختن هیأت چیزی را، نیکو و خوش پیکر گردیدن. (منتهی الارب) ، به طعام و شراب خواندن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، بر آب خواندن شتر را. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). هی ٔ، یا هَیْی َٔ مالی، کلمه تعجب است به معنی آگاه باش، یا اسم فعل است به معنی تنبه چون صَه ْ به معنی اسکت. (منتهی الارب). کلمه تأسف و افسوس است بر چیزی که از میان رفته باشد و گویند کلمه تعجب است و گویند اسم فعل است به معنی آگاه باش که مبنی است بر حرکت در ساکن یا بر فتح. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

معنی دییٔ - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما