جدول جو
جدول جو

معنی دیمطریوس - جستجوی لغت در جدول جو

دیمطریوس
(مِ)
ابن داود بن یعقوب ملقب به حسام المسیح. ابن فندق در تاریخ بیهق او را فلک ابخاز معرفی نموده و گوید: سوءالی چند فرستاده بود بدست رسول خویش بسلطان اعظم سنجربن ملکشاه (قدس) فی صفر سنه ثلاث و اربعین و خمسمائه (543 هجری قمری) مرا فرمود تا جواب نوشتم بتازی و سریانی که ایشان این سوءالها بدین دو لغت نوشته بودند و از آن سوءالها و جواب من نسخه ها به اطراف جهان سفر کرده است و ساربها الرکب. (تاریخ بیهق ص 163)
لغت نامه دهخدا
دیمطریوس
(مِ)
قفطی وی را از شاگردان افلاطون و از اهل انفیبولیس نوشته است. (ترجمه تاریخ الحکماء قفطی ص 44)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

دیمتریوس
(مِ)
شخص زرگری که در افسنس اقامت ورزیده هیاکل نقرۀ ارطامیس را می ساخت. (قاموس کتاب مقدس)
لغت نامه دهخدا
دمتریوس
(دِ مِ)
پسر اوتیدموس که در نیمۀ اول قرن دوم قبل از میلاد تاج و تخت متصرفات اسکندر کبیر را در شرق ایران غصب کرد و به تسخیر پنجاب لشکر برد و در هندوستان و افغانستان حکومت راند. (از ایران در زمان ساسانیان ص 41)
دمتریوس اول، ملقب به منجی. از پادشاهان سلوکی فرمانروای متصرفات یونانی در آسیا (از 162 تا 150 قبل از میلاد). وی نوادۀ آنتیوخوس کبیر بود
دوم، از پادشاهان سلوکی ملقب به فاتح پسر دمتریوس اول، پادشاه متصرفات یونانی در آسیا (از 146 تا 125 قبل از میلاد)
دوم، پادشاه مقدونیه (239 تا 229 قبل از میلاد). پسر آنتیگونوس دوم. دورۀ سلطنتش قرین با آشفتگیهای جنگ و مهاجمات (بیشتر بر سر تصرف ایپروس) بود. اتحادیه های آیتولیایی و آخایایی بر ضد او متحد شدند و مغلوبش کردند. پسرش فیلیپ پنجم وارث او گردید. (دایرهالمعارف فارسی)
لغت نامه دهخدا