معنی دهسمه - جستجوی لغت در جدول جو

مرد فرومایه. (منتهی الارب). و آن تسمیۀ به مصدر است. گویند: ما هو الا دسمه، یعنی خیر و نفعی در او نیست. (از اقرب الموارد).
- أبودسمه، شخص حبشی. (از ذیل اقرب الموارد از لسان).
، آنچه بدان پارگی و شکافهای مشک را بندند، تیرگی مایل به سیاهی. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ده مه

(دِهْ مِهْ)

بزرگ ده. صاحب ده. رئیس ده. کدخدا. دهخدا. دهبان. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

دهدمه

(تَ)

شکستن چیزی را، ویران ساختن و برانداختن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، برگردانیدن بعض چیزی را بر بعضی. (منتهی الارب). برگردانیدن. (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

دهمسه

(تَ فَلْ لُ)

با هم راز گفتن، سرگوشی کردن، در گرفتن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

دیسمه

(دَ سَ مَ)

ذره. (تاج العروس) (ناظم الاطباء) ، مورچه. (ناظم الاطباء). دسمه. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

دیسمه

(سَ مَ)

موج و موجه. (ناظم الاطباء)