- دنوءه(تَ فَشْ شُ)
فرومایه و بی باک گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج). دناءه. (از ناظم الاطباء). رجوع به دناءه شود
معنی دنوءه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شَ ءَ)
لغت نامه دهخدا
ناحیه ای است در یمن و منسوب به قبایلی است از ازد. و گویند زمینی است در یمن که راه مکه بسوی عرفه در آن واقع شده است. (از معجم البلدان).
- ازد شنوءه، قبیله ای است از یمن، سمیت لشنآن بینهم. (منتهی الارب). منسوب به ایشان را شنأی گویند. (ناظم الاطباء)
- ازد شنوءه، قبیله ای است از یمن، سمیت لشنآن بینهم. (منتهی الارب). منسوب به ایشان را شنأی گویند. (ناظم الاطباء)
(شَ / شُ ءَ)
لغت نامه دهخدا
نیک پاک از آلایش. (منتهی الارب). نیک پاک از آلایش و معایب. (از ناظم الاطباء) ، رمنده ازهر چیز. (منتهی الارب). رمنده. (از اقرب الموارد)
(تَ)
لغت نامه دهخدا
نیک پاک بودن از آلایش. (منتهی الارب). نیک پاک از آلایش و چرکینی و معایب. (از ناظم الاطباء) ، رمیدن از هر چیز. (از اقرب الموارد)